زهره جهان افروز

سابقه و هدف: اثرات چندگانه ضد سرطانی سیلیبینین در سرطان های متعدد به صورت in vitro و in vivo تایید شده است. برخی از مطالعات اثر ضد سرطانی سیلیبینین را در فاز I و II کلینیکی هم گزارش کرده اند. با این حال تاثیرات سیلیبینین در غلظت موثر بر سلول سرطانی در فیبروبلاست بررسی نشده است. فیبروبلاست سلول اصلی موجود در بافت پیوندی است. در این پژوهش تاثیر سیلیبینین بر زیستایی فیبروبلاست پوستی بررسی شد. مواد و روش ها: تغییرات مورفولوژی فیبروبلاست تحت تاثیر سیلیبینین با میکروسکوپ فاز متضاد بررسی شد. برای سنجش زیستایی (میزان زنده ماندن/بقا داخل) سلول از کیت MTS استفاده شد. کیت آنکسین V و PI نیز برای بررسی آپوپتوز و نکروز سلول تحت تیمار با سیلیبینین استفاده شد. یافته ها: تاثیر سیلیبینین در زمان 24 ساعت در غلظت های 70، 110، 150 میکروگرم بر میلی لیتر بر مورفولوژی و زیستایی فیبروبلاست ناچیز بود. با این حال سیلیبینین در غلظت های بالاتر از 110 در زمان 48 ساعت زیستایی فیبروبلاست ها را به طور معنی داری کاهش داده و باعث چروکیدی و کوچک شدن اندازه و در نهایت مرگ آن ها شد. طبق نتایج تست آپوپتوز، درصد پایینی از مرگ القا شده در فیبروبلاست های تیمار شده با سیلیبینین بعد از 48 ساعت از نوع آپوپتوز و نکروز بوده است. استنتاج: سیلیبینین به عنوان ماده ضد سرطان شناخته شده، در غلظت های بالا و در زمان طولانی تر (48 ساعت) بر سلول نرمال مثل فیبروبلاست نیز می تواند سمی باشد که این مسئله باعث نیاز به تکنیک هایی چون رهایش کنترل شده بر علیه سلول سرطانی می شود تا اثرات جانبی سیلیبینین به حداقل برسد.