در سال‌های اخیر، ترکیبات طبیعی به‌واسطه تأثیرات قوی خود بر بیماری‌های ناشی از التهاب، به ویژه سرطان، توجه زیادی را در جامعه علمی جلب کرده‌اند. در میان این ترکیبات، رزوراترول (3,4′,5-trihydroxy-trans-stilbene) به عنوان یک پلی‌فنول غیر فلاوونوئیدی با خواص فیتواستروژنی، به‌طور خاص مورد توجه قرار گرفته است. این ترکیب به خاطر ویژگی‌های آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی، محافظتی از قلب و ضدسرطانی خود، به عنوان یک عامل درمانی چندوجهی، نویدبخش است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که رزوراترول توانایی غلبه بر مقاومت چنددارویی در سلول‌های سرطانی را دارد و همچنین می‌تواند به هنگام ترکیب با داروهای شیمی درمانی مرسوم، حساسیت این سلول‌ها به درمان را افزایش دهد. تحقیقات کنونی بیشتر به بررسی اثرات درون‌زا و برون‌زا (in vivo و in vitro) رزوراترول در انواع مختلف سرطان و شناسایی اهداف مولکولی داخل سلولی که این پلی‌فنول آن‌ها را تنظیم می‌کند، معطوف شده است. به‌عنوان یک عامل درمانی و شیمی پیشگیرانه نویدبخش، رزوراترول پتانسیل قابل توجهی در مقابله با سرطان دارد. بر اساس مطالعات صورت گرفته و اطلاعات فوق، هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر رزوراترول بر سطح بیان ژن گیرنده IL-6 در رده سلولی لوسمی حاد میلوئیدی (AML) بوده است. برای ارزیابی اثرات رزوراترول، از آزمایش MTT به منظور اندازه‌گیری زنده‌مانی و تکثیر سلول‌ها استفاده شد. RNA از سلول‌ها استخراج و کیفیت آن با استفاده از الکتروفورز ژل مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش Real Time RT-PCR یا RT-qPCR به منظور تحلیل بیان ژن IL-6R انجام شد. نتایج نشان دادند که رزوراترول با مقادیر IC50 در محدوده 30 تا 40 میکرومولار موجب کاهش وابسته به دوز و زمان در زنده‌مانی سلول‌های KG1-a می‌شود. کیفیت بالای استخراج RNA تأیید شد و رزوراترول به‌طور معناداری (P < 0.001) بیان IL-6R را کاهش داد. این یافته‌ها نشان می‌دهند که رزوراترول ممکن است مسیرهای آپوپتوزی را در لوسمی حاد میلوئیدی تغییر دهد و این زمینه را برای تحقیقات بیشتر در راستای توسعه درمان‌های نوین سرطان فراهم آورد.
