پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر برخی از تنظیم کننده های رشد گیاهی بر تغییر ویژگی های کمی و کیفی انار رقم یوسف خانی و با تاکید بر تاثیر آن ها بر کاهش سفتی هسته انار صورت گرفت. در این پژوهش از غلظت های مختلف کاینتین (10 و 20 میلی گرم در لیتر)، جیبرلیک اسید (10 و 40 میلی گرم در لیتر) و پاکلوبوترازول به عنوان یک ضدجیبرلین (10، 50، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. محلول پاشی درختان چهار هفته پس از تشکیل میوه صورت گرفت. نتیجه ها نشان داد کاربرد کاینتین به ترتیب در غلظت 10 و 20 میلی گرم در لیتر سبب افزایش طول و وزن میوه شد. در مقابل کاربرد پاکلوبوترازول در غلظت 200 میلی گرم در لیتر سبب تشکیل میوه های ریز نسبت به بقیه تیمارها و شاهد گردید. بیشترین درصد بخش خوراکی میوه در تیمار کاینتین و جیبرلیک اسید 10 میلی گرم در لیتر مشاهده شد. تیمارهای تنظیم کننده های رشد در مقایسه با شاهد روی سفتی هسته اثر معنی داری نشان دادند. کمترین سفتی هسته در تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد. محلول پاشی با تنظیم کننده های رشد مختلف بر ویژگی های شیمیایی میوه تاثیر داشت. اگرچه تیمارهای دیگر سبب کاهش مقدار آنتوسیانین کل شدند ولی این کاهش در تیمار پاکلوبوترازول در غلظت 100 میلی گرم در لیتر مشاهده نشد.
