داریوش معرفت

تحقیق حاضر با هدف مدلسازی معادلات ساختاری مدیریت استعداد، نوآوری و تسهیم دانش در وزارت ورزش و جوانان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری است؛ که به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق کلیة کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند ( 750نفر)؛ که با توجه به جدول کرجسی و مورگان 260نفر با روش نمونهگیری تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد فیلیپس و راپر ( ،)2009پرسشنامه نوآوری چوپانی ( )1390و پرسشنامه تسهیم دانش دیکسون ( )2001استفاده شد. روایی پرسشنامهها با استفاده از نظر 8نفر از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید و پایایی ازطریق آزمون آلفای کرونباخ در یک نمونه اولیه 30نفره به ترتیب برابر با 0/91 ،0/81و 0/79گزارش شد. از آمار توصیفی و استنباطی (کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری) با استفاده از نرمافزار SPSS20و AMOS22استفاده شد. نتایج نشان داد که مدیریت استعداد بر هر دو متغیر تسهیم دانش با ضریب تاثیر ( )0/56و نوآوری با ضریب تاثیر ()0/55 تأثیر مستقیم و معناداری دارد. همچنین مدیریت استعداد به واسطة تسهیم دانش بر نوآوری تأثیر معناداری را نشان داد. مدل تحقیق از برازش مناسبی بر حسب شاخصهای GFI, AGFI, RMSEAو CFIبرخوردار بود و تمامی گویههای مقیاس دارای ضریب تأثیر معنیدار بر روی عامل مربوط به خود بودند. یافتههای پژوهش بیانگر اهمیت نقش مدیریت استعداد بر نوآوری و تسهیم دانش است و مدیریت استعداد را میبایست در سیاستهای مرتبط با وزارت ورزش و جوانان مورد توجه قرار داد.