فریبرز شکاری

به منظور بررسی اثر حاصلخیز کننده های مختلف خاک بر کمیت و کیفیت روغن آفتابگردان در سطوح مختلف آبیاری، پژوهشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا گردید. نتایج نشان داد بیشترین درصد روغن ( 63/64درصد) و عملکرد روغن ( 1/46در هکتار) در آبیاری مطلوب (58 درصد ظرفیت مزرعه ای) و در تیمار کودی 11تن در هکتار ورمی کمپوست+ کود زیستی بیوسوپر+ ازتوباکتر+ 81درصد کود شیمیایی حاصل شد. تنش رطوبتی موجب افزایش میزان اولئیک اسید و استئاریک اسید و موجب کاهش میزان لینولئیک اسید شد. بطوریکه بیشترین میزان اولئیک اسید و استئاریک اسید در آبیاری 88درصد ظرفیت زراعی و کمترین میزان اولئیک اسید و استئاریک اسید در آبیاری 58درصد ظرفیت زراعی حاصل شد. همچنین بیشترین میزان لینولئیک اسید در آبیاری 58درصد ظرفیت زراعی و کمترین میزان لینولئیک اسید در آبیاری 88درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. بنابراین به نظر میرسد برای افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه آفتابگردان میتوان از روشهای تغذیه تلفیقی کودهای آلی، زیستی و شیمیایی استفاده کرد