علیرغم برخی مطالعات در مورد احساسات دانش آموزان در کلاس های آنلاین و حضوری، نظرات دانش آموزان در مورد کسالت و تأثیرات آن بر حضور آنها در کلاس تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. همچنین دیدگاه آنها در مورد این دو نوع کلاس چندان مورد مقایسه قرار نگرفته است. از این رو، پژوهش حاضر سعی دارد نظر زبان آموزان انگلیسی به عنوان زبان خارجی (EFL) را بررسی کند در مورد کسالت در هر دو نوع کلاس و بررسی تأثیر آن بر تمایل آنها به حضور کلاس. همچنین علاقه دانش آموزان را به هر یک از این دو نوع آموزش مقایسه می کند. برای برای این منظور، پرسشنامه ای در مقیاس لیکرت بین 400 دانش آموز از چهار استان توزیع شد. همچنین، یک پرسشنامه پایان باز بین 40 دانش آموز از همه استان ها توزیع شد تا علل بی حوصلگی و راه های مقابله با آن بررسی شود. سپس مصاحبه عمیقی با همین نمونه فرعی برای به دست آوردن تجربیات زیسته خود در مورد مسائل مطرح شده انجام شد. نتایج پرسشنامه مقیاس لیکرت نشان می دهد که چهار عامل دانش معلم، معلم، روش شناسی، مراقبت از معلم و محیط معلم در دانش آموزان قابل توجه است. تمایل به حضور در کلاس ها، در حالی که ویژگی های معلم یک مقیاس فرعی کلیدی نیست. نتایج پرسشنامه دوم و مصاحبه نشان می دهد که دانشجویان عواملی مانند سرعت پایین اینترنت، نقش معلم، فضای کلاس و تعاملی که باید در آن شرکت کرد را به عنوان عوامل ایجاد خستگی در هر دو نوع کلاس عنوان کردند. دانش آموزان اشاره می کنند که راه حل هایی مانند بهبود روش های تدریس و زیرساخت های اینترنتی و کاهش زمان کلاس های آنلاین شرایط و توانایی مدیریت معلمان، داشتن زمان استراحت کافی و موارد دیگر تعامل در کلاس های حضوری می تواند خستگی را کاهش دهد. یافته ها نشان می دهد که دانش آموزان کلاس های حضوری را بیشتر از کلاس های آنلاین ترجیح می دهند. نتایج این تحقیق می تواند برای معلمان، سیاست گذاران آموزشی، طراحان نرم افزار آموزشی و معلمان مراکز آموزشی مفید باشد.
