1403/09/04
سید مرتضی زاهدی

سید مرتضی زاهدی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده کشاورزی
نشانی:
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
تاثیر نانو کپسول اسانس رزماری در حفظ کیفیت و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه زردآلو رقم تبرزه انبارمانی طی) Prunus armeniaca cv.Tabarzeh)
نوع پژوهش
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها
نانو کپسول رزماری، زردآلو، آنتی اکسیدانت، انبارمانی
سال 1400
مجله مجله علوم و صنايع غذايي
شناسه DOI
پژوهشگران حنیفه سید حاجی زاده ، سید مرتضی زاهدی ، سارا رضایی

چکیده

زردآلو پس از هلو و آلو سومین محصول از میوههای هستهدار محسوب می شود که به دلیل آنتی اکسیدان بالا مورد توجه مصرف کنندگان است. میوه زردآلو فرازگرا و فسادپذیر بوده و قابلیت انبارمانی کمی دارد. اسانسها در حفظ کیفیت میوهها و سبزیها از پتانسیل بالایی به عنوان جایگزین نگهدارندههای مصنوعی خطرناک برای سلامتی برخوردار هستند. پیشرفتهای اخیر در فناوری نانو و بویژه نانو کپسوله کردن اسانسها، مشکلات استفاده از آنها را مرتفع کرده است. بر این اساس پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی روی زردآلوی رقم تبرزه در سه تکرار انجام گرفت تا تاثیر نانو کپسول رزماری در خصوصیات فیزیکو-شیمیایی میوه طی انبارداری بررسی شود. نتایج نشان داد وزن تر و خشک و نیز درصد ماده خشک میوه طی انبارداری کاهش یافت که این کاهش در میوه های شاهد بیشتر از میوه های تیمارشده بود. مقدار کاروتنویید و آنتوسیانین تقریبا از روز بیستام انبارداری، افزایش سریعی در میوههای شاهد نسبت به میوههای تیمار شده پیدا کرد. بیشترین مقدار فنل میوهها در روز برداشت بود و تا انتهای انبارداری روند نزولی داشت. میوه های تیمار شده با 1000 میلیگرم در لیتر نانو کپسول رزماری، در انتهای انبارمانی، فنل بیشتری نسبت به شاهد و سایر تیمارها داشتند. همچنین این میوهها از بیشترین مقدار ویتامین ث و کربوهیدرات کل در انتهای انبارداری، علی رغم روند کاهشی آنها، برخوردار بودند. همه میوههای تیمار شده با نانو کپسول رزماری دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری نسبت به شاهد در انتهای انبارداری بودند. طی نگهداری زردآلو در انبار، میزان پراکسیدهیدروژن و فعالیت آنزیم های گایاکول پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز افزایش یافت. در انتهای انبارداری میوههای تیمار شده با 1000 میلیگرم در لیتر نانو کپسول رزماری دارای کمترین میزان پراکسید هیدروژن و بیشترین فعالیت آنزیمهای گایاکول پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز بودند درحالیکه این روند در میوههای شاهد برعکس بود.