مشخصات پژوهش

صفحه نخست /معرفی یک گونه جدید از جنس ...
عنوان معرفی یک گونه جدید از جنس Epidorylaimus Andarssy , 1986 از کهق شهرستان مراغه ، استان آذربایجان شرقی
نوع پژوهش مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها آزادزی، انگل، ریخت شناسی، فراریشه، نماتد
چکیده در طی سال های 93 و 94 تعدادی نمونه خاک از فراریشه گیاهان مختلف منطقه کهق (شهرستان مراغه) جمع آوری گردید. نماتدهای موجود در این نمونه ها با روش های معمول استخراج و با روش دگریسه (1969) تثبیت و به گلیسیرین خالص انتقال داده شدند. سپس از نماتدهای استخراج شده اسلایدهای میکروسکوپی دائمی تهیه گردید و با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. شناسایی گونه ها بر اساس صفات ریخت شناختی و داده های ریخت سنجی صورت گرفت. در بین گونه های شناسایی شده جمعیتی از جنس Epidorylaimus یافت شد که با هیچ کدام از گونه های این جنس مطابقت نداشت. جنس Epidorylaimus بر اساس صفاتی مانند دم بلندتر (5/3 تا 8 برابر عرض بدن در محل مخرج در برابر کمتر از سه برابر) و فقدان hiatus (در مقابل وجود آن) از جنس Eudorylaimus قابل تشخیص است. جمعیت موردنظر با استفاده از کلیدهای تهیه شده توسط آندراسی (1986، 1991 و 2009الف) مورد بررسی قرار گرفت و پس از تطبیق مشخصات و داده های ریخت شناختی و ریخت سنجی با کلیدهای فوق و گونه های گزارش شده، این جمعیت به عنوان Epidorylaimus sp. شناسایی گردید. از مشخصات متمایز کننده این گونه می توان به بدن بلند (4/1 تا 75/1 میلی متر)، دم بلند (50 تا 5/72 میکرومتر) و فراخ شدن محفظه دهان در حد فاصل منفذ دهان و حلقه هادی استایلت و حتی اندکی عقب تر از آن اشاره کرد. گونه Epidorylaimus sp. با گونه های E. muscorum و E. lugdunensis قابل مقایسه می باشد. از جمله تفاوت هایی که بین داده های ریخت سنجی Epidorylaimus sp. و E. muscorum وجود دارد می توان طول بیش تر بدن (4/1 تا 75/1 در برابر 2/1 میلی متر)، ضریب a بیش تر (29 تا 37 در برابر 21)، ضریب c بیش تر (5/23 تا 31 در مقابل 5/8)، ضریب V بیش تر (48 تا 52 در مقابل 36 درصد) و وجود جنس نر در مقابل فقدان آن در گونه دوم را ذکر کرد. از جمله تفاوت های Epidorylaimus sp. با گونه E. lugdunensis، طول بدن بیش تر (4/1 تا 75/1 در برابر 6/0 تا 1/1 میلی متر)، ادنتواستایل بلندتر (21 تا 25 در برابر 9 تا 11 میکرومتر)، ضریب c بیش تر (5/23 تا 31 در برابر 7 تا 11) و پاپیل های جفت گیری بیش تر (7 تا 9 در مقابل 4 تا 6) می باشند. گونه های Epidorylaimus از نظر رفتار تغذیه ای عموما همه چیز خوار می باشند.
پژوهشگران حبیبهجباری (نفر سوم)، ابراهیمکاظمی (نفر اول)، غلامرضانیکنام (نفر دوم)