| چکیده
|
یکی از آموزههای مهم ادیان، بهویژه دین اسلام، مسئلۀ منجی و انتظار فرج آن
نام گرفته است. سرّ این » أفضل الاعمال « میباشد. این مسئله در تفکر شیعی
نامگذاری این است که بدانیم این انتظار صرفاً لقلقۀ زبانی نیست و در بستری
خاص تحقق مییابد، که مطابق روایات، اوج اعتقادات و اعمال صالح است، با
این بیان: به لحاظ اعتقادی کسانی میتوانند منتظر فرج باشند که به لحاظ ادراکی
از همۀ مردم زمانهای قبل بالاتر باشند، به گونهای که با وجود اینکه پیامبراکرم
لقب گرفتهاند، و در اعمال صالح نیز از هیچچیز » أعظم الناس یقیناً « ، را ندیدهاند
فروگذار نکردهاند. در چنین بستری است که منتظر حقیقی پیدا میشود و انتظار
فرج رخ میدهد. لذا، میتوان انتظار فرج و سرّ اینکه افضل اعمال است را عصارۀ
همۀ اعتقادات و اعمال دانست.
در این مقاله، سعی میشود مسئلۀ انتظار فرج و فلسفۀ آن تبیین گردد. در این
ارتباط، ابتدا، ویژگیهای منتظران و، سپس، آثار و برکاتی که برای منتظران در
آیات و روایات آمده بیان میشود. آنگاه، در پرتو آنچه که در ارتباط با وظایف
منتظران و ویژگیهای آنان در روایات آمده، پاسخ اینکه چرا انتظار فرج افضل
اعمال است مشخص خواهد شد.
|