| عنوان
|
بررسی روند تغییرات برخی از متابولیت ها در حین عادت به سرما و ارزیابی تحمل به انجماد در چاودار
|
| نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
| کلیدواژه‌ها
|
عکس العمل سازگاری، اسیدهای آمینه، مقاوم شدن در برابر سرما، تحمل به دمای پایین، تنظیم متابولیک
|
| چکیده
|
موفقیت گیاهان برای بقاء زمستانه نیازمند یک برنامه ریزی دقیق برای فعالسازی سازوکارهای مناسب برای بهبود تحمل به انجماد (FT) می باشد. خوگیری به سرما یک فرایند نسبتاً پیچیده به منظور تسهیل زمستان گذرانی گیاهان می باشد و این امر غالباً با تغییرات گسترده در متابولوم همراه است. هدف از آزمایش حاضر بررسی ارتباط مابین تغییرات متابولیت ها و FT در چاودار زمستانه (ارقام آناتولین و پوما) در شرایط عادت دهی مزرعه ای در شمال غرب ایران بود. نمونه برداری ها در پنج تاریخ (9 آبان، 8 آذر، 26 آذر، 14 دی و 12 بهمن) به عنوان دوره های مختلف عادت دهی به سرما صورت گرفت. FT از طریق اندازه گیری دمای کشنده برای 50 درصد جامعه گیاهی (LT50) انجام گردید. با افزایش دوره عادت دهی در طی پاییز و زمستان میزان FT به طور معنی داری افزایش یافت. عادت دهی موجب افزایش تجمع ساکارز و سوربیتول در هر دو رقم گردید هر چند میزان افزایش در رقم پوما مشهودتر بود. محتوای پرولین، اسید آسپارتیک، اسید گلوتامیک، تیروزین و گلیسین بتائین در رقم آناتولین به طور خطی در حین زمستان گذرانی افزایش یافت. میزان گلیسین بتائین، پرولین و اسید آسپارتیک در رقم پوما بالاتر از رقم آناتولین بود. در محدوده زمانی آذر و دی ماه میزان پراکسید هیدروژن در هر دو رقم به حداکثر خود رسید و در طی ماه بعد به طور معنی داری کاهش یافت. میزان آنتی اکسیدانتهای غیر آنزیمی (گلوتاتیون و اسید آسکوربیک) در حین دوره عادت دهی افزایش یافت. همبستگی مثبت و معنی داری بین FT و غلظت کل پروتئین ها، اسیدهای آمینه آزاد، قندهای محلول و گلیسین بتائین مشاهده شد. این نتایج حاکی از آن است که بهبود FT در حین دوران عادت دهی به سرما و زمستان گذرانی تا حدودی ناشی از تغییرات متابولوم می باشد و این تغییرات شدیدا تحت تاثیر پتانسیل های ژنتیکی ارقام می باشند.
|
| پژوهشگران
|
محسنجان محمدی (نفر اول)، ناصرصباغ نیا (نفر دوم)، سیروسمحفوظی (نفر سوم)
|