مشخصات پژوهش

عنوان	بهبود کارآیی کودهای شیمیایی و امکان کاهش مصرف آن ها با کاربرد کودهای زیستی در ذرت
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	فسفاته بارور2، کود شیمیایی، عملکرد دانه، نیتروکسین
چکیده	به منظور ارزیابی امکان کاهش مصرف کودهای شیمیایی با استفاده از جایگزینی کودهای زیستی، آزمایشی مزرعه ای بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال زراعی 1397 اجرا گردید. فاکتور اول شامل کود شیمیایی در سه سطح (N1: بدون مصرف کود، N2: مصرف 150 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه و N3: مصرف 75 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه + 50 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل و فاکتور دوم شامل کود زیستی در چهار سطح (F1: عدم تلقیح، F2: تلقیح با نیتروکسین، F3: تلقیح با فسفاته بارور2 و F4: تلقیح با فسفاته بارور2+ نیتروکسین) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی سبب افزایش معنی دار شاخص کلروفیل، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه گردید. در این مطالعه کاربرد توأم نیتروکسین و فسفاته بارور2 از لحاظ بهبود عملکرد و اجزای عملکرد ذرت موثرتر از کاربرد انفرادی آن ها بود. همچنین کاربرد نصف کودهای شیمیایی ازته و فسفره به همراه تلقیح بذور با هر دو نوع کود زیستی ایده آل ترین شرایط را برای رشد ذرت فراهم آورد. در این ترکیب تیماری با توجه به اینکه از کودهای شیمیایی بصورت متعادل استفاده می شود، لذا خطرات زیست محیطی آن ها نیز می تواند کم گردد. یافته های این پژوهش نشان داد کودهای زیستی در ترکیب با کودهای شیمیایی می توانند بواسطه افزایش جذب مواد غذایی از خاک، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت را افزایش دهند.
پژوهشگران	عبداللهجوانمرد (نفر اول)، مصطفیامانی ماچیانی (نفر دوم)