عنوان گونه های مختلف شته در نشو و نما و باروری بالتوری سبز Chrysoperla carnea Steph.( Neur., Chrysopidae) در شرایط آزمایشگاهی عنوان مجله دانش کشاورزی و تولید پایدار نوع پژوهش مقاله چاپ شده کلیدواژه‌ها باروری، بالتوری سبز، شته، نشو و نما چکیده به منظور مطالعه تاثیر تغذیه از شته ها در میزان باروری حشرات کامل بالتوری سبز و طول مدت مراحل مختلف زیستی آنها، اثرات تغذیه از سه گونه متفاوت شته ها شامل شته آرد آلود سیب (Dysaphis palantaginea) ، شته سبز هلو (Myzus persicae) و شته اقاقیا (Aphis craccivora) در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت، حشرات کامل بالتوری سبز از محوطه مجتمع تحقیقاتی خلعت پوشان جمع آوری و با آب قند 10% تغذیه داده شدند. تخمهای حاصل از این حشرات جمع آوری گردید و یک نسل از آنها در روی شته سبز سیب پرورش داده شده و از تخمهای حاصل از آنها در آزمایشات بعدی استفاده به عمل آمد. پرورش لاروها با استفاده از ظروف پلاستیکی جایخی در انکوباتورتحت شرایط 8: 16 ساعت (نور به تاریکی) و دمای (25±1°C) و رطوبت نسبی 5 ± 75% انجام گردید. حشرات کامل حاصل از شفیره ها در طول مدت تخمگذاری با غذای مصنوعی (شامل آب و شکر و عصاره مخمر به نسبت وزنی 1:1:1) پرورش یافتند. اختلاف در طول مدت مراحل نارس در تغذیه از شته های مختلف در سطح احتمال 1% معنی دار بود. اثرات متقابل سنین مراحل نارس و گونه شته نیز در سطح احتمال 1% معنی دار شد. طول مدت مراحل مختلف لاروی و شفیرگی در گروه تغذیه شده با شته آرد آلود سیب بیشترین و این زمان در گروه تغذیه با شته اقاقیا کمترین بود. اختلاف در باروری حشرات کامل حاصل از لاروهای تغذیه کننده از سه گروه شته ها نیز در سطح احتمال 1% معنی دار بود و بیشترین باروری در حشرات کامل لاروهای تغذیه کننده از شته سبز هلو و کمترین آن در گروه تغذیه گر از شته آردآلود سیب بود. بنابراین، ممکن است سرعت نشو و نما و یا باروری یک شکارگر در تغذیه از شکار مطلوب افزایش یابد. نتایج حاکی از آن بود که شکار مطلوب، ضمن افزایش میزان تغذیه شکارگر از شکار و افزایش قدرت باروری حشرات کامل شکارگر، کاهش طول مدت نشو و نمایی آن را نیز در پی دارد. پژوهشگران غلامحسینقره خانی (نفر اول)، پرویزطالبی چایچی (نفر دوم)، حسنملکی میلانی (نفر سوم)، میرجلیلحجازی (نفر چهارم)