مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی تعدادی از ارقام بادام بومی ایرانی بر اساس صفات فیزیولوژیکی و تغذیه ای تحت شرایط کم آبی
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	بادام، تنش خشکی، صفات مورفولوژیکی، عناصر ماکرو
چکیده	بادام با نام علمی Prunus amygdalus L. یکی از مهم ترین گونه های آجیلی می باشد. گونه های بادام عمدتا به عنوان درختان و درختچه های مقاوم به خشکی شناخته شده و با محیط های خشک و نیمه خشک سازگاری یافته اند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی پاسخ های مورفولوژیکی، تغذیه ای و فیزیولوژیکی چهار رقم بادام (تلخ، نون پاریل، آذر و سنگی) به تنش خشکی انجام شد. نهال های دو ساله تحت شرایط گلخانه ای رشد داده و طی مراحل جوانه زنی و رشد اولیه با آب مقطر و محلول هوگلند آبیاری گردیدند. طی 90 روز از فصل رشد تیمار خشکی در چهار سطح (شاهد، 75%، 50% و 25% ظرفیت زراعی) اعمال گردید. فاکتورهای مورد ارزیابی شامل برخی صفات مورفولوژیکی همچون طول شاخه و ریشه، طول میانگره، قطره شاخه، وزن تر و خشک شاخه و ریشه و سطح برگ و بیوشیمیایی مانند پرولین و مالون دی آلدئید و همچنین عناصر از جمله نیتروژن، کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم و آهن بودند. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد تنش خشکی منجر به کاهش صفات مورفولوژیکی و همچنین افزایش تجمع پرولین و مالون دی آلدئید در هر چهار رقم بادام گردید ولی در رقم سنگی و آذر مقدار افزایش مالون دی آلدئید نسبت به دو رقم دیگر کمتر بود. همچنین تنش شدید خشکی همراه با کاهش میزان عناصر در همه ارقام بود با اینکه رقم تلخ نسبت به ارقام دیگر حساس تر بوده است. با توجه به این یافته ها، می توان نتیجه گرفت که رقم سنگی و آذر نسبت به تلخ و نون پاریل تحمل بیشتری به تنش خشکی دارند.
پژوهشگران	محمد علیاعظمی (نفر اول)، فرزادرسولی (نفر دوم)، رعناپناهی تجرق (نفر سوم)