عنوان تفسیر هایدگر از فرونسیس و رابطه آن با آگاثون (ایده خیر) عنوان مجله پژوهشهای فلسفی دانشگاه تبریز نوع پژوهش مقاله چاپ شده کلیدواژه‌ها هایدگر، فرونسیس، آگاثون، ایده خیر، آلثیا چکیده در دیدگاه هایدگر، آلثیا مقولهای است که به واسطه آن میتوان به رابطه بین فرونسیس و آگاثون پی برد؛ چرا که هایدگر آلثیا را در معنای یونانی آن یعنی کشف و گشودگی و نه صدق و مطابقت با واقع به کار برده است. با پذیرش آلثیا به عنوان کشف و گشودگی از دو جهت رابطه فرونسیس و آگاثون امکان پذیر میشود. اول اینکه فرونسیس از نظر هایدگر به عنوان نحوهای از کشف و گشودگی یا به تعبیر دقیقتر نحوهای از وجود دازاین است که مرتبط با پراکسیس و عمل است و دازاین را به سوی بهترین عمل یعنی نحوه وجود اگزیستانسیال رهنمون میشود و آگاثون نیز منبع آلثیا یعنی منبع کشف و گشودگی و هم چنین منشأ وجود و حتی خود وجود است. دوم اینکه هایدگر تعالی موجود در آگاثون را نه به موجودی فراتر از زمان و مکان یعنی خداوند بلکه به خود دازاین نسبت میدهد؛ به این معنا که آگاثون شامل وجود و تواناییهای موجود در خود دازاین است و تعالی دازاین نیز در گذشتن از وضعیت موجود و یا به تعبیری گذشتن از نحوه وجود اگزیستانسیل و رسیدن به نحوه وجود اگزیستانسیال است و این امر با پشت سر گذاشتن عادتها و رسیدن به کشف و گشودگی امکانپذیر میشود. از این رو آگاثون ملاک برای رفتارهای دازاین است؛ همان چیزی که هایدگر در بحث از فرونسیس به ندای وجدان تعبیه کرده و آن را ملاک برای عمل فرونتیک دانسته است؛ ندایی که از جانب خود دازاین است و او را دعوت میکند تا به نحوه وجود اگزیستانسیال برسد و بتواند خویشتن را به عنوان دازاین بشناسد و بر اساس آن عمل کند. پژوهشگران مریمصمدیه (نفر اول)، مجیدملایوسفی (نفر دوم)