| عنوان
|
برهمکنش پتاسیم و آهن در کیفیت تغذیهای میوه سیب طی انبارمانی
|
| عنوان مجله
|
فرآیند و کارکرد گیاهی
|
| نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
| کلیدواژه‌ها
|
کوددهی، فنول، شاخص پرلیم، قدرت انبارمانی و کیفیت خوراکی
|
| چکیده
|
تغذیه مناسب درختان میوه پس از برداشت، موجب افزایش باردهی و کیفیت میوهها در سال آتی میگردد. برای بررسی تأثیر چالکود
سولفات پتاسیم )صفر، 50 ،100 و 150 گرم( و کالت آهن )صفر، 10 ،20 و 30 میلیلیتر( بر کیفیت محصول، پس از برداشت، آزمایشی
بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامالً تصادفی در سه تکرار بر روی سیب رقم رد دلیشز انجام گرفت و صفاتی از قبیل سفتی،
مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، آنتوسیانین و فنول پوست و گوشت، کربوهیدرات کل، درصد ماده خشک، شاخص پرلیم و
غلظت برخی عناصر غذایی ماکرو و میکرو میوه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد درختانی که با 50 گرم سولفات پتاسیم و 30 سیسی کالت
آهن تغذیه شدند، میوه سفتتر و مواد جامد محلول بیشتری داشتند. همچنین تأثیر عنصر پتاسیم در افزایش آنتوسیانین پوست میوه بیشتر از
آهن بود. علیرغم روند کاهشی مقدار فنول طی انبارمانی، کود سولفات پتاسیم، بیشترین تأثیر را در افزایش مقدار فنول پوست و گوشت و
حتی حفظ آن طی دوره انبارمانی نسبت به شاهد داشت. از طرفی با افزایش مقدار کالت آهن از میزان فنول میوهها کاسته شد. مقدار
اسیدیته میوهها در تیمارهایی که با غلظتهای مختلف آهن تیمار شده بودند بیشتر از میوههای شاهد بود. افزایش زمان انبارمانی باعث
افزایش معنیدار کربوهیدرات کل شد. سایر صفات کیفی در طول زمان انبارمانی بهطور معنیداری کاهش یافتند. بهطورکلی تیمار 50 و
100 گرم سولفات پتاسیم به تنهایی یا در ترکیب با 10 سیسی کالت آهن اثر مناسبی روی صفات مورد مطالعه داشت.
|
| پژوهشگران
|
کیوانجهانشاهی انبوهی (نفر اول)، حنیفهسید حاجی زاده (نفر دوم)، آرشهمتی (نفر سوم)، سارارضایی (نفر چهارم)
|