مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تاثیر تنش خشکی و اندازه بذر بر جوانه زنی و صفات گیاهچه ای ژنوتیپ های عدس
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	اندازه بذر، عدس، تنش خشکی، جوانه زنی، آنزیم های آنتی اکسیدان
چکیده	خشکی رایج در مناطق دیم کشور یکی از عوامل محدود کننده رشد و عملکرد عدس می باشد. استقرار ضعیف گیاهچه به دلیل خشکی و فقدان آب کافی یکی از مهمترین مشکلات مناطق نیمه خشک از جمله کشور ما می باشد. به همین منظور جهت بررسی تاثیر اندازه بذر عدس ژنوتیپ محلی بر جوانه زنی و خصوصیات رشد گیاهچه و واکنشهای بیوشیمیایی آن تحت تنش خشکی، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح خشکی در 4 سطح (0، 4-، 8- و 12- بار) و اندازه بذر در 3 سطح (ریز، متوسط و درشت) بود. نتایج بدست آمده نشان داد که اثرات متقابل کلیه صفات مورد اندازه گیری بجز طول ریشه چه، وزن خشک ریشه چه، وزن خشک ساقچه، وزن خشک گیاهچه و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. به طوریکه بذور ریز داری درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و طول ساقچه بیشتری نسبت به بذور متوسط و درشت بودند. با افزایش تنش خشکی تا 8- بار میزان فعالیت آنتی اکسیدان کل، پروتئین محلول کل، پراکسید هیدروژن و گایاکول پراکسیداز افزایش یافت ولی میزان افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز تا12- بار بود. به نظر می رسد که بذور ریز تحمل بیشتری را در شرایط تنش خشکی در مرحله جوانه زنی از خود نشان می دهند و استفاده از این بذور برای شرایط کم آبی مناسبتر می باشد.
پژوهشگران	محمد علیاعظمی (نفر اول)