| عنوان
|
بررسی اثر تنش خشکی و اندازه بذر بر سیستم آنتیاکسیدانت و صفات گیاهچهای ژنوتیپهای عدس توده ورزقان
|
| عنوان مجله
|
علوم و تحقیقات بذر ایران
|
| نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
| کلیدواژه‌ها
|
آنزیمهای آنتیاکسیدانت، بذر، تنش خشکی، جوانهزنی
|
| چکیده
|
خشکی رایج در مناطق دیم کشور یکی از عوامل محدودکننده رشد و عملکرد عدس میباشد. یکی از مشکلات مناطق
نیمهخشک در دنیا و ایران استقرار ضعیف گیاهچه بهدلیل فقدان آب کافی میباشد. بههمین منظور جهت بررسی تاثیر اندازه
بذر عدس توده محلی ورزقان بر جوانهزنی و خصوصیات رشد گیاهچه و واکنشهای بیوشیمیایی آن تحت تنش خشکی،
آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار تحت شرایط درونشیشهای انجام گرفت. تیمارهای
آزمایش شامل سطوح خشکی در چهار سطح (0 ،4/0 ،-8/0 -و 2/1 -مگاپاسگال) و اندازه بذر در سه سطح (ریز، متوسط و
درشت) بودند. نتایج بهدستآمده نشان داد که اثرات متقابل دو عامل مورد مطالعه بر کلیه صفات مورد اندازهگیری بهجز طول
ریشهچه، وزن خشک ریشهچه و ساقهچه، وزن خشک گیاهچه و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز در سطح احتمال یک
درصد معنیدار بود، بهطوریکه بذور ریز دارای درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی و طول ساقهچه بیشتری نسبت به بذور
متوسط و درشت بودند. با افزایش تنش خشکی تا 8/0 -مگاپاسکال میزان فعالیت آنتیاکسیدانت کل، محتوای پروتئین
محلول کل، محتوای پراکسید هیدروژن و فعالیت آنزیم گایاکولپراکسیداز افزایش یافت، اما بیشترین فعالیت آنزیم
آسکورباتپراکسیداز در تیمار خشکی 2/1 -مگاپاسگال مشاهده شد. به نظر میرسد که بذور ریز تحمل بیشتری به تنش
خشکی در مرحله جوانهزنی نشان داده و استفاده از این بذور برای شرایط کمآبی مناسبتر میباشد.
|
| پژوهشگران
|
محمد علیاعظمی (نفر اول)
|