مشخصات پژوهش

عنوان	بهبود محتوای کلروفیل برگ ماریتیغال (Silybum marianum L.) و کاهش تولید گونه های فعال اکسیژن با کاربرد نانو اکسید روی و تلقیح با Trichoderma spp و Piriformospera indica
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	انواع اکسیژن فعال، کلروفیل، کاروتنویید، ماریتیغال، Piriformospera indica، Trichoderma spp
چکیده	ماریتیغال از گیاهان دارویی می باشد که دارای خواص درمانی بسیاری می باشد. از جمله راهکارهای مدیریتی که می تواند کمیت و کیفیت محصول تولیدی این گیاه را همانند سایر گیاهان تحت تاثیر قرار دهد، مدیریت تغذیه ای می باشد. لذا این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تلقیح با قارچ های مایکوریزا و همچنین کابرد نانو اکسید روی در سال 1396 در مزرعه پژوهشی گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی دانشگاه مراغه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل شاهد (عدم استفاده از قارچ)، استفاده از قارچspp Tricoderma، استفاده از قارچPiriformaspora Indica و استفاده از اختلاط دو قارچ و فاکتور فرعی نیز شامل شاهد (عدم مصرف نانو اکسید روی) و کاربرد نانو اکسید روی می باشد. طبق نتایج به دست آمده از این پژوهش صفات کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئید و هیدروژن پراکسید در سطح احتمال یک درصد تحت تاثیر برهم کنش تلقیح قارچی در کاربرد روی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد بیشترین میزان کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید از تیمار کاربرد قارچ Piriformospera indica و روی به دست آمد. همچنین بیشترین میزان کلروفیل a از تیمار قارچ Trichoderma sppو عدم مصرف نانو روی به دست آمد که با تیمار کاربرد قارچ Piriformospera indica و روی اختلاف معنی داری نداشت. بیشترین و کمترین میزان هیدروژن پراکسید به ترتیب از تیمارهای عدم تلقیح قارچی و عدم کاربرد نانو اکسید روی و تلقیح با Trichoderma spp و کاربرد همزمان نانو اکسید روی به دست آمد.
پژوهشگران	امینعباسی (نفر اول)، مریممحمدزاده آلقو (نفر دوم)، فرشیدبهمنی (نفر سوم)