| عنوان
|
وابستگی زند همانی جداکش تهای مریستم شاخه با جنب ههای ریخت شناختی آن
(Vitis vinifera) در انگور
|
| عنوان مجله
|
زیست شناسی گیاهی ایران
|
| نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
| کلیدواژه‌ها
|
انگور، اندام زایی، زنده مانی، فلورسئین دی استات، کشت مریستم، مریستم شاخه
|
| چکیده
|
کشت مریستم شاخه، یکی از روش های کارآمد برای زدودن بیماری های ویروسی از گیاهان آلوده به شمار م یآید .
شناسایی بخش مریستمی و جداسازی آن، نخستین گام برای بنیا نگذاری کشت مریستم است . جدا کردن مریستم
شاخه به تنهایی با داشتن اندازه ای بسیار کوچک و ب یرنگ، به ویژه هنگامی که آغازند ه های برگی و اندا م های
دیگر آن را همراهی نکنند، بسیار دشوار است. در این آزمایش، شناسایی مریستم شاخه در گیاه انگور که دارای
الگوی نموی پیچیده و ساختاری بسیار ریز است، انجام گردید. در این روش، مریستم زنده با فلورسئین دی استات
0 درصد در آب، رنگ آمیزی شد. مریستم رنگ آمیزی شده، پس از / 0/1 درصد به همراه فوشین اسید 05 (FDA)
(1/ ردیابی با استرومیکروسکوپ فلورس نس (پرتو 510 نانومتر ) و جداسازی، در محیط موراشیگ - اسکوگ ( 2
کشت شد. نتایج نشان داد که مریستم انگور از سه دوره نموی برخوردار ست که میزان اندا م زایی در آنها یکسان
نیست. مریستم جدا شده از دوره ای با اندام زایی بیشتر، میزان زنده مانی بیشتری را در بنیان گذاری جداکشت نشان داد.
همچنین همراهی آغازنده برگی و آغازنده وامانده (آغازنده مشترک پیچک و گل آذین) با مریستم، شانس زنده مانی
آن را به طور معن یداری افزایش داد. نتایج این آزمایش نشان دادند که بهترین جداکشت برای انجام کشت مریستم
انگور، مریستم همراه با آغازنده برگی و آغازنده وامانده است که از جوان ههای جا گرفته در گره پیچک دار پایینی
به دست آمده باشد
|
| پژوهشگران
|
غلامرضاگوهری (نفر اول)
|