|
عنوان
|
اندازه گیری ریواستگمین و توپیرامات با استفاده از نانوذرات اکسید مس در واکنش نورتابی شیمیایی هیدروژن پراکسید- سدیم هیدروژن کربنات
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نورتابی شیمیایی، هیدروژن پراکسید، سدیم بی کربنات، نانوذرات مس اکسید،ریواستگمین، توپیرامات.
|
|
چکیده
|
در این کار ، از سیستم نورتابی شیمیایی هیدروژن پر اکسید- سدیم بی کربنات – نانوذرات اکسید مس برای اندازه گیری داروی ریواستگمین و توپیرامات استفاده شد.زمانی که هیدروژن پراکسید به سدیم هیدروژن کربنات تزریق می شود محلول پراکسی مونو کربنات (HCO4-) و گونه های فعال (CO2)2*، (O2)2* و 1O2 به عنوان عوامل اصلی نورتابی شیمیایی تشکیل می شوند. و نانوذرات اکسید مس می توانن با جذب انرژی واکنش نورتابی شیمیایی برانگیخته شوند. ابراین نانوذرات اکسید مس توانایی کاتالیست واکنش نورتابی شیمیایی سیستم هیدروژن پر اکسید- سدیم بی کربنات را در محیط قلیایی دارند. نانوذرات اکسید مس با روش تسریب سریع سنتز شد. با استفاده از پراش پرتو ایکسXRD، وسط میکروسکوپ الکترونی عبوریTEM، میکروسکوپ الکترونی روبشیSEM، پراکندگی دینامیکی نور DLS شناسایی و ساختار شیمیایی آن بررسی شد. در این روش پیشنهادی دارو ها بر روی سیستم نورتابی شیمیایی اثر مهاری دارند. در این کار پارامتر های تجربی مؤثر در شدت نورتابی شیمیایی از جمله غلظت سدیم هیدروژن کربنات، نانوذرات اکسید مس و هیدروژن پراکسید به منظور رسیدن به بالاترین شدت نورتابی شیمیایی بهینه سازی شدند. تحت شرایط بهینه سازی نمودارهای کالیبراسیون خطی بودند و محدوده خطی آنها برای داروی ریواستگمین و توپیرامات به ترتیب 4-10 ×4 تا 6-10×1 مول بر لیتر و 4-10 ×7 تا 5-10 ×1 مول بر لیتر بود. حد تشخیص تشخیص هر دو دارو به ترتیب7-10×6/8 و 6-10×37/1 مول بر ایتر بود. انحراف استاندارد نسبی برای 11 بار اندازه گیری داروی ریواستگمین با غلظت 5-10 مول بر لیتر و برای 10بار اندازه گیری توپیرامات با غلظت 5-10 به ترتیب برابر% 66/4 و %57/4 می باشد. مطالعه ی اثر گونه های خارجی نشان داد که سیستم نورتابی شیمیایی دارای انتخاب پذیری مناسب بود و همچنین اندازه گیری دارو ها در نمونه های حقیقی و فرآورده های دارویی در آب شهر و آب سطحی انجام گرفت
|
|
پژوهشگران
|
مرتضی ایرانی فام (نفر اول)، نسیم رحمتی هند خاله (نفر دوم)
|