مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای گندم با استفاده از نشانگرهای AFLP
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	چندشکلی، تجزیه خوشهای، تجزیه به بردارهای اصلی
چکیده	تنوع ژنتیکی 45 رقم گندم با استفاده از نشانگرهای چند شکلی طول قطعات تکثیر یافته (AFLP) بررسی شد. از یازده ترکیب ،P-ATG/M-CAT ،P-ATG/M-CTG ،P-CGA/M-CTA) آغازگر ترکیب شش ،AFLP شکلی چند بررسی برای Mse1 و PstI آغازگر P-AGT/M-CAG ،P-AGT/M-CTA و P-ATG/M-CAG) نوارهای چند شکل تولید کردند. در مجموع 328 نوار بهدست آمد که از بین آنها 207 نوار (63/10%) در بین ژنوتیپها چند شکل بود که نشاندهنده درصد بالای چند شکلی در بین ژنوتیپها است. میزان اطلاعات چند شکلی (PIC) بین 0/39 در آغازگر P-AGT/M-CAG تا 0/44 در آغازگر P-ATG/M-CTG متغیر بود. بر طبق شاخص تنوع ژنی نی و شاخص اطلاعات شانون، بیشترین و کمترین تنوع ژنتیکی درون ژنوتیپها بر اساس ترکیبات آغازگر در P-ATG/MM-CAT و P-CGA/M-CTA بهدست آمد. تجزیه کلاستر بر اساس روش دورترین همسایهها و با استفاده از فاصله ژنتیکی نی ژنوتیپها را به 1 شش گروه طبقهبندی کرد. بیشترین تعداد ژنوتیپها در کلاستر ششم (41/86%) و کمترین آنها در کلاستر چهارم (4/65%) قرار گرفتند. دامنه تشابه بر اساس ضریب تشابه دایس از 0/57 تا 0/99 متغیر بود. دو ژنوتیپ آرتا و قدس بیشترین تشابه ژنتیکی (0/99) چندشکلی، تجزیه خوشهای، تجزیه به بردارهای اصلی و دو ژنوتیپ آزادی و کوهدشت کمترین شباهت (0/569) را با سایر ژنوتیپها داشتند.
پژوهشگران	عزت اله اسفندیاری (نفر پنجم)، علیرضا پورمحمد (نفر چهارم)، امید سفالیان (نفر سوم)، مجید شکر پور (نفر دوم)، بابک صارمی راد (نفر اول)