مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی آزمایشگاهی جریان آزاد و مستغرق در سرریزهای کلید پیانویی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	جریان آزاد و مستغرق؛ نسبت استغراق؛ سرریز کلید پیانویی؛ سرریز کنگره ای
چکیده	سرریزهای کلید پیانویی (PKWs) جزء سرریزهای غیرخطی بوده که می تواند دبی را برای یک عرض مشخص و بدون افزایش بار آبی، افزایش دهد و در شرایطی که سطح تماس سازه با سرریز (footprint) محدود باشد، سرریزهای کلید پیانویی با افزایش طول تاج سرریز در بالادست و پایین دست پایه، می تواند جایگزین مناسبی برای سرریزهای کنگره ای باشد. در این تحقیق مجموعا 554 آزمایش بر روی 11 مدل فیزیکی، جهت بررسی عملکرد هیدرولیکی سرریزهای کلید پیانویی در شرایط جریان آزاد و جریان مستغرق انجام گردید. نتایج نشان می دهد که در شرایط جریان آزاد و در نسبت بار آبی1/0 سرریز کلید پیانویی با نسبت عرض دهانه های ورودی به خروجی2/1، کارایی هیدرولیکی بیشتری نسبت به سایر سرریزها دارند. ضریب دبی این سرریزها در صورت ثابت بودن نسبت عرض دهانه ها و با تغییر شیب دهانه ها از 5/1:1 به منحنی (ربع دایره) حدود 3 درصد افزایش می یابد. در شرایط جریان مستغرق، با کاهش نسبت بارآبی((Ho/P، مقدار نسبت بار آبی مستغرق به بار آبی آزاد بالادست (H*/Ho)، افزایش می یابد. در سرریز کلید پیانویی با نسبت عرض دهانه های1 و در مقادیر نسبت های استغراق کوچکتر از 48/0 (48/0>S ) عمق پایین دست تاثیری بر روی عمق بالادست سرریز ندارد و H*=Ho می باشد. اصلاح سرریزهای کلید پیانویی با شیب های منحنی شکل و نسبت عرض دهانه ها برابر 1 باعث می شود که استغراق در این سرریز دیرتر شروع شده و حد استغراق کامل آنها تغییری نمی کند.
پژوهشگران	جلال شیری (نفر چهارم)، محمد تقی اعلمی (نفر سوم)، مهدی ماجدی اصل (نفر دوم)، کیومرث روشنگر (نفر اول)