مشخصات پژوهش

عنوان	ارائۀ روشی جدید به منظور ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت مغان برمبنای ترکیب روش های دراستیک، سینتکس و اس آی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آبخوان دشت مغان؛ ارزیابی آسیب پذیری؛ روش های DRASTIC؛ SINTACS و SI؛ نیترات
چکیده	رشد روزافزون جمعیت سبب افزایش فعالیت های انسانی از جمله فعالیت های کشاورزی و صنعتی شده و افزایش این فعالیت ها و استفادۀ بی رویه از کود ها، آفت کش ها و حشره کش ها، موجب آلودگی خاک و آب های زیرزمینی شده است. در این میان ارزیابی آسیب پذیری می تواند تأثیر بسزایی در مدیریت فعالیت های آلاینده داشته باشد. در این پژوهش روش جدیدی برای ارزیابی آسیب پذیری دشت مغان به عنوان اصلی ترین تأمین کنندۀ تولیدات کشاورزی و دامپروری استان اردبیل، ارائه شده است. این روش از ترکیب وزن دار سه روش رایج ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی DRASTIC، SINTACS و SI بهره می برد. مقایسۀ نتایج به دست آمده از روش پیشنهادی با داده های میدانی غلظت نیترات که از 21 حلقه چاه در محدودۀ مطالعاتی در پاییز 1394 نمونه برداری شده است، نشان می دهد روش پیشنهادی شاخص همبستگی بیشتری نسبت به دیگر روش های DRASTIC، SINTACS و SI دارد. براساس این نتایج در روش پیشنهادی 41، 46 و 13 درصد از آبخوان دشت مغان به ترتیب در مناطق با آسیب پذیری کم، متوسط و زیاد واقع شده است. روش شناسی ارائه شده در این تحقیق می تواند برای ارزیابی آسیب پذیری سایر آبخوان ها نیز استفاده شود.
پژوهشگران	اسفندیار عباس نوین پور (نفر چهارم)، سینا صادق فام (نفر سوم)، عطاالله ندیری (نفر دوم)، گلناز جوانشیر (نفر اول)