|
عنوان
|
معرفی یک روش سلسله مراتبی نوین به منظور تعیین مناطق دارای معرفی یک روش سلسله مراتبی نوین به منظور تعیین مناطق دارای پتانسیل بالای منابع آبهای زیرزمینی با استفاده از تئوری های ریاضی و آماری (مطالعه موردی: دشت مراغه-بناب)
|
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
|
کلیدواژه‌ها
|
پتانسیل آب زیرزمینی، سیستم های تصمیم گیری، آبخوان آزاد
|
|
چکیده
|
در این تحقیق، تئوری های ریاضی برای مشخص نمودن نواحی دارای پتانسیل بالای آبهای زیرزمینی در دشت مراغه-بناب بکار گرفته شده است. با توجه به اینکه در این نوع بررسی ها قضاوت های کارشناسی منجر به نتایج متفاوت و گاهی نادرست می گردد، یک روش سلسله مراتبی نوین که در بطن خود ترکیبی از تئوری های کاتاستروف و روش بهینه سازی جنک را جای داده، برای حل مشکل مذکور و همچنین تعیین مناطق دارای پتانسیل بالای آبهای زیرزمینی در دشت مراغه-بناب ارائه شده است. شاخص آبهای زیرزمینی (GWPI) به عنوان سیستمی با 11 زیرسیستم که در سه گروه داده های سطحی (شامل بارش، خاک، تراکم زهکش، فاصله از رودخانه و شیب)، داده های زیرسطحی (شامل عمق آبهای زیرزمینی، سنگ شناسی، تغذیه و هدایت هیدرولیکی) و داده های سنجش از دور (شامل کاربری اراضی و پوشش گیاهی) در نظر گرفته شده است. هر زیرسیستم شامل پارامترهای کنترل مختلفی بوده که از طریق روش های آماری و تئوری بهینه سازی جنک بدست می آید. یک سیستم تصمیم گیری که بر اساس تئوری کاتاستروف بنانهاده شده است، وابستگی متغیرهای حالت را بر متغیرهای کنترل توسط توابع عضویت فازی کاتاستروف می سنجد. در روش سلسله مراتبی طراحی شده، اختصاص وزن بر زیرسیستم های نرمال شده در یک تحلیل برهم نهی وزن دار اعمال می گردد. استفاده از این روش در آبخوان دشت مراغه-بناب تطابق قابل قبول بین تراکم چاههای بهره برداری و عمق متوسط گیری شده ی آبهای زیرزمینی نشان می دهد.
|
|
پژوهشگران
|
مرجان معظم نیا (همکار)، منصور خیری زاده (همکار)، رسول دانشفراز (همکار)، یوسف حسن زاده (همکار)، سینا صادق فام (نفر اول)
|