|
چکیده
|
هیدروکسیدهای مضاعف لایه ای LDHs،که به شنهای آنیونی نیز مشهوراند، نوعی جامد لایه ای میهمان-میزبان با فرمول کلی [M2+1-xM3+x(OH)2]x+(An-)x/n. mH2O هستند که M2+ وM3+ کاتیون 2و3 ظرفیتی، Aآنیون میان لایه ای، n بار یون میان لایه و x,y ثابتهای جزئی هستند. طیف وسیعی از LDH ها با تغییر کاتیونهای M+3 وM2+ و آنیونهای میانی A- به دست می آیند که از میان آنها، برخی زیست سازگار خواهند بود. به دلیل امکان تبادل درLDH ها، ترکیبات آنیونی سودمند مانند پلی اکسو فلزات ها می توانند در میان LDH قرارگرفته و ترکیبات کامپوزیتی مفیدی را تشکیل دهند. در این پروژه ابتدا پلی اکسو مولیبدات [Mo36O110(NO)4(H2O)14]∙52H2O با برهم کنش سدیم مولیبدات و هیدروکسیل آمین هیدروکلرید تهیه شد و با IR، و بلورنگاری پرتو X تعیین ساختار شد. سپس با استفاده از فرآیند هم ترسیبی نمک های کلرید منیزیم ، کلرید آلومینیوم در محیط بازی هیدروکسید سدیم، نانوذرات لایه هیدروکسید مضاعف تهیه خواهد شد. سپس با توجه به قابلیت های موجود در نانو ذرات LDH نظیر ساختار لایه لایه و توانایی تبادل آنیونی آن، پلی اکسو مولیبدات حاصل در بین لایه های هیدروکسیدی آن قرار گرفت. ویژگی های ساختاری و مورفولوژیکی کامپوزیت تشکیل شده با استفاده از تکنیک های IR، XRD و TEM شناسایی شد. در بخشی دیگر این پروژه نانوذرات سنتز شده به همراه اکسنده سبز آب اکسیژنه برای تخریب رنگ های متیلن بلو و رودامین B مورد استفاده قرار گرفت. فرایند تخریب رنگ از طریق طیف سنجی UV-Vis مطالعه شد و کاهش غلظت رنگ در آب، که متناسب با محو شدن رنگ حاصل از رنگدانه است، معیاری از فعالیت کاتالیزور در نظر گرفته شد.
|