مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر پرورش انفرادی و گروهی روی برخی فراسنجه های زیستی سن شکارگر Macrolophus pygmaeus Rambur(Hemiptera: Miridae) در شرایط آزمایشگاهی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	Macrolophus pygmaeus، پرورش آزمایشگاهی، جدول زندگی، شاخص های رشد جمعیت.
چکیده	سن شکارگر Rambur pygmaeus Macrolophus از خانواده Miridae یک شکارگر پلی-فاژ در جهان است که اخیراً به طور وسیع در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات و به ویژه آفات گلخانه ای استفاده می شود. در مطالعه حاضر با هدف بررسی امکان پرورش گروهی و تأثیر آن روی پارامترهای زیستی این شکارگر، برخی از ویژگی های زیستی مرتبط با رشد جمعیت و جدول زندگی این شکارگر با تغذیه از تخم بید آرد (Ephestia kuehniella)، در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1±25 درجه ی سانتی گراد، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) در 60 تکرار برای پرورش انفرادی و 45 تکرار در پرورش گروهی بررسی شدند. از غلاف لوبیا سبز (Phaseoulus vulgaris) به عنوان بستر تخم گذاری و تأمین رطوبت سن شکارگر استفاده شد. تجزیه داده ها براساس روش جدول زندگی سنی مرحله ای دو جنسی (Chi, 2017) TWO SEX-MS Chart انجام شد. تجزیه و تحلیل فراسنجه های رشد جمعیت نشان داد که نرخ ذاتی افزایش جمعیت ( ) این شکارگر در پرورش انفرادی و گروهی به ترتیب 0806/0 و 0809/0 روز1-، نرخ متناهی افزایش جمعیت ( ) به ترتیب 0839/1 و 0843/1 روز1-، نرخ خالص تولیدمثل ( ) به ترتیب 1166/18 و 8400/17 تخم به ازای هر فرد و مدت زمان تکمیل یک نسل ( ) به ترتیب 9262/35 و 6000/35 روز و نرخ ناخالص تولیدمثلی ( ) به ترتیب 5290/21 و 4900/22 تخم به ازای هر فرد می باشد. همچنین نتایج نشان داد که سایر آماره های جدول زندگی نظیر نرخ زنده مانی ویژه سنی ( ) نرخ زنده مانی ویژه سنی-مرحله ای ( )، باروری ویژه سنی-مرحله ای ( )، زادآوری ویژه سنی ( )، نیز در پرورش انفرادی مقادیر عددی مناسب تری نسبت به پرورش گروهی داشته است در عین حال اختلاف معنی دار در میانگین فراسنجه های مورد بررسی سن شکارگر pygmaeus .M در روش پرورش انفرادی یا گروهی وجود نداشت. با توجه به نتایج به دست آمده به منظور صرفه جویی در وقت و هزینه ی پرورش انبوه این شکارگر، روش پروش گروهی مناسب تر بوده و جهت پرورش سن شکارگر توصیه می گردد.
پژوهشگران	مهین قاسم زاده (نفر اول)، غلامحسین قره خانی (نفر دوم)