عنوان
|
مرور اجمالی محدودیت های فنی کاربرد روش دروغ سنج fMRI در حقوق عصب شناختی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
حقوق عصب شناختی؛ محدودیت های فنی؛ شواهد عصب شناختی؛ fMRI؛ EEG
|
چکیده
|
زمینه و هدف: دانش حقوق عصب شناختی یا عصب-حقوق، همچون سایر علوم انسانی و تجربی دارای چالشهای نظری و فنی است. این مطالعه به مرور اجمالی محدودیت های فنی کاربرد روش دروغ سنج تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI) در حقوق عصب شناختی پرداخته است. مواد و روش ها: در این مرور روایتی محدودیت های فنی کنونی دانش حقوق عصب شناسی مورد بحث و تحلیل قرار میگیرد تا علاوه بر شناخت فرصتها و چالشهای موجود، شمای کلی اعتباری این علم ترسیم شود. یافته ها: برخی از محدودیت های فنی که عصب-حقوق با آن مواجه است به نقایص موجود در تکنیکهای کنونی علوم اعصاب و کاربست شواهد عصب شناختی در دادرسی قضایی باز میگردد. پیچیدگی مغز انسان از یکسو و محدودیت ها و خطاهای ابزارهای علوم اعصاب از سوی دیگر موجب شده که امروزه در بهرهگیری از یافته های عصب شناسی در حقوق، با محافظهکاری خاصی، به امارات متقن و فرضیه های اثباتشده آن اکتفا شود. بهنظر میرسد که عمده محدودیت های عصب-حقوق از اشکالات موجود در روش fMRI منتج میشوند. با توجه به برخی اشکالات عمده در تحقیقات fMRI، ارزیابیهای عصب شناختی تجربه های ذهنی، به سه دلیل نزد دادرسان بعضاً اعتبار قضایی نیافتهاند: امکان نقصان یافته ها؛ آمیختگی تجربه های ذهنی دیگر در بررسی حقوقی رخدادها؛ وضعیتهای غیر معمول روحی-روانی افراد در رویدادهای حقوقی. نتیجه گیری: بهرغم کاربست مفید شواهد fMRI در حقوق، بهدلایل مورد اشاره، از اینگونه امارات هماکنون در کنار سایر ادله موجود در دادرسیهای قضایی استفاده میشود (ادله انضمامی اثبات دعوی) و هنوز شواهد دروغ سنجی به این طریق نیز به عنوان اماره در دادگاه ها پذیرفته نیستند.
|
پژوهشگران
|
آرین پتفت (نفر اول)
|