|
عنوان
|
تاثیر نانو کپسول اسانس رزماری در حفظ کیفیت و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه زردآلو (Prunus armeniaca L.) طی انبارمانی
|
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
|
کلیدواژه‌ها
|
1- نانو کپسول رزماری، 2- زردآلو، 3- آنتی اکسیدانت، 4- انبارمانی
|
|
چکیده
|
زردآلو پس از هلو و آلو سومین محصول مهم از میوه های هسته دار محسوب می شود که بسیار مورد توجه مصرف کنندگان است زیرا این میوه نمایان کننده تعادل کاملی بین قند ها و اسید های آلی، همراه با عطر و طعم قوی می باشد. به دلیل مقادیر زیاد آنتی اکسیدان، زردآلو فواید زیادی برای سلامتی دارد. اما میوه ای فرازگرا و بسیار فساد پذیر می باشد. کاربرد اسانس ها در حفظ کیفیت میوه ها و سبزی ها، به دلیل حلالیت کم در آب، فشار بخار بالا و نا پایداری فیزیکی و شیمیایی با دشواری هایی همراه است اما از پتانسیل بالایی به عنوان جایگزین نگهدارنده های مصنوعی خطرناک برای سلامتی برخوردار هستند. پیشرفت های اخیر در فناوری نانو و بطور ویژه نانو کپسوله کردن اسانس، این پتانسیل را دارد که بتواند موانع موجود را بعنوان نگهدارنده در سیستم غذایی برطرف کند. بر این اساس پژوهشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بر روی زردآلو در سه تکرار انجام گرفت تا تاثیر نانو کپسول اسانس رزماری در خصوصیات فیزیکو-شیمیایی میوه طی انبارداری بررسی شود. نتایج نشان داد مقدار وزن تر و خشک و نیز درصد ماده خشک میوه طی دوره انبارداری کاهش یافت و این کاهش در میوه های شاهد بیشتر از میوه های تیمار شده با غلظت های مختلف نانو اسانس رزماری بود. مقدار کاروتنویید و آنتوسیانین زردآلو تقریبا از روز بیست ام انبارداری به بعد، افزایش سریعی در میوه های شاهد نسبت به میوه های تیمار شده پیدا کرد. بیشترین مقدار فنول میوه ها در روز برداشت بود و تا انتهای دوره انبارداری روند نزولی داشت بطوریکه میوه های تیمار شده با 1000 میلی گرم در لیتر نانو اسانس رزماری، در انتهای دوره انبارمانی، فنول بیشتری نسبت به شاهد و سایر تیمار ها داشتند. همچنین این میوه ها از بیشترین مقدار ویتامین ث و کربوهیدرات کل در انتهای دوره انبارداری، علی رغم روند کاهشی آنها، برخوردار بودند. تمامی میوه های تیمار شده با نانو کپسول اسانس رزماری دارای میزان فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری نسبت به شاهد در انتهای انبارداری بودند. طی نگهداری میوه های زردآلو در انبار، میزان هیدروژن پراکسید و فعالیت آنزیم های گایاکول پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز افزایش یافت. در انتهای دوره انبارداری میوه های تیمار شده با 1000 میلی گرم در لیتر نانو کپسول اسانس زرماری دارای کمترین میزان هیدروژن پراکسید و بیشت
|
|
پژوهشگران
|
سارا رضایی (همکار)، سید مرتضی زاهدی (همکار)، حنیفه سید حاجی زاده (نفر اول)
|