عنوان
|
ارزیابی تأثیر شکل هندسی پایۀ پل روی عمق آبشستگی با استفاده از الگوریتم پشتیبان بردار ماشین
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
ارزیابی عملکرد، آبشستگی، بهینهسازی، روش داده- مبنا، هوش مصنوعی
|
چکیده
|
پیشبینی عمق آبشستگی موضعی بهعنوان پدیدهای پویا و غیرخطی با استفاده از روشهایی با توانـایی پـیشبینـی مناسـب همـواره مـورد توجـه پژوهشگران بودهاند. از عوامل مؤثر در اندازه حفره آبشستگی، شکل هندسی پایههای پل است. در این پژوهش با استفاده از الگوریتم پشتیبان بـردار ماشین و بر مبنای 395داده صحرایی سازمان زمینشناسی آمریکا و فروهلیچ ) (1988در قالب دو سناریو، مقـدار عمـق آبشسـتگی سـه پایـۀ پـل استوانهای، نوک تیز و مستطیلی بر اساس ترکیبهای مختلف پارامترهای بیبعد: زاویۀ حملۀ آب ) ،(αعدد فرود ) ،(Frنسبت طول به عـرض پایـه)ِ ( (L /bو نسبت قطر متوسط ذرات رسوبی به عرض پایه ِ ) (D50 /bپیشبینی شدند. نتایج پژوهش ضمن تأیید عملکرد قابل قبول الگـوریتم SVM برای همۀ پایهها در هر دو سناریو نشان داد در سناریوی اول و دوم بهینهترین عملکرد مربوط به پایۀ مستطیلی بهترتیب با ضریب همبستگی 0/8702 و 0/8838و مقدار بیشینۀ ) Ds(DDRبا مقادیر 0/854و 1/229در فرایند تست الگوریتم بودند. همچنین تـأثیر مثبـت افـزایش تعـداد دادههـا روی عملکرد الگوریتم SVMبا افزایش شاخصهای ارزیابی تأیید شد. مقایسۀ نتایج نشـان داد الگـوریتم SVMمقـادیر آبشسـتگی را بیشـتر از مقـدار مشاهداتی با خطای مطلق بین 11تا 35درصد برآورد کرده است
|
پژوهشگران
|
مهدی ماجدی اصل (نفر دوم)، مهدی فولادی پناه (نفر اول)
|