مشخصات پژوهش

عنوان	حقوق شهروندی؛ از اسناد بین المللی تا پاسخ ملی به اچ آی وی
نوع پژوهش	کتاب
کلیدواژه‌ها	حقوق شهروندی، HIV، حقوق بین الملل، حقوق عمومی
چکیده	از آنجا که ویروس HIV از همان سال های نخستین پیدایش خود در سراسر جهان گسترده شد و هر ساله شاهد شمار متعددی از بیماران مبتلا به این ویروس در کشورهای مختلف جهان هستیم، ایران نیز از این امر مستثنی نماند. از زمان گزارش نخستین مورد ثبت شده ابتلا به ایدز در ایران که به سال 1365 باز می-گردد، در همان سال های ابتدایی بر اساس آمار رسمی، دست کم بین 200 تا 500 نفر به ایدز مبتلا -شدند. از آن زمان تاکنون، استفاده از سرنگ های مشترک بین معتادان، آمیزش جنسی و انتقال از مادر به نوزاد، مهم ترین عوامل انتقال بیماری ایدز در ایران محسوب می شوند. به گزارشی که معاون وزیر بهداشت در آذرماه سال 1398 در خصوص آمار بیماری ایدز در ایران بیان کرده است، «تخمین زده می شود در ایران بالغ بر 60 هزار مورد بیمار ایدز زنده وجود داشته باشد اما کل موارد ثبتی 40 هزار و 573 نفر هستند که 18 هزار و 938 مورد فوت شده اند و 21 هزار و 635 نفر در قید حیات هستند و 15 هزار و 646 نفر تحت درمان قرار دارند ... تا 6 ماهه اول سال 98 تعداد مبتلایان مرد 69 درصد و تعداد زنان مبتلا 31 درصد هستند. تعداد افرادی که از راه سرنگ مشترک مبتلا شده اند نیز 22 درصد و تعداد مبتلایان جنسی به 46 درصد رسیده است که نشان از پیشرفت ابتلا از این طریق است.» آمار فوق نشان می دهد که دست کم 60 هزار شهروند کشور به ایدز مبتلا شده اند و قطعا این بیماری آثار منفی بر زندگی معمول آنان گذارده است. در چنین وضعیتی، به غیر از اقدامات کنترلی و تدابیر بهداشتی دولت، جامعه موظف است از این افراد به دلیل بازگرداندن وضعیت متوازن معیشتی و تسهیل حیات اجتماعی، حمایت نماید. این حمایت می تواند در قالب تبعیض روا و مثبت اجتماعی با اعطای امتیازات ویژه به افراد مبتلا به ایدز قرار گرفته و با پیش بینی سازوکارهای خاص تضمین حقوق شهروندی آنان به اهداف متعالی خود نایل شود. طبیعتاً توجه ویژه به حقوق شهروندی افراد مبتلا به ایدز و امعان راهکارهای تضمین کننده آن می تواند مانع از پدیداری مقولات غیرعادلانه ای در جامعه همچون تبعیضات ناروا، انزوای اینگونه بیماران، انگ زدن های اجتماعی، مطرود کردن آنان از مراودات معمول جامعه و مانند آن شود. در واقع یکی از مهم ترین مسائل اجتماعی که بیماران مبتلا به ایدز با آن مواجه هستند، انگ زدن یا استیگما است؛ ترس از قضاوت شدن از سوی دیگران و یا وجود تبعیض
پژوهشگران	محمود عباسی (نفر اول)، آرین پتفت (نفر دوم)