|
عنوان
|
بررسی آزمایشگاهی عملکرد آبپایه تورسنگی بر میزان استهلاک انرژی پاییندست سرریزهای اوجی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
استهلاک انرژی نسبی، آبپایه تورسنگی، سرریز اوجی، طول پرش هیدرولیکی نسبی.
|
|
چکیده
|
این پژوهش به ارزیابی آزمایشگاهی شرایط مختلف هیدرولیکی بر عملکرد سازههای تورسنگی در استهلاک انرژی نسبی پاییندست سرریز اوجی پرداخته است. پارامترهای مورد ارزیابی پژوهش حاضر شامل عدد فرود، ارتفاع آبپایه، مقدار بازشدگی در عرض آبپایه و قطر سنگدانهها بودند. آزمایشها برای دبیهای 20تا 40لیتر بر ثانیه با دو ارتفاع آبپایه 5 و 10سانتی متر و بازشدگیهای 20 ،15 ،10و 30سانتیمتر در عرض آبپایه و بدون بازشدگی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش ارتفاع آبپایه، طول پرش هیدرولیکی نسبی افزایش یافته و میزان استهلاک انرژی نسبی نیز افزایش مییابد. همچنین با افزایش قطر سنگدانه، طول پرش هیدرولیکی نسبی و میزان استهلاک انرژی نسبی کاهش یافته و بیشترین میزان استهلاک انرژی نسبی مربوط به سنگدانه با قطر متوسط 1/5سانتیمتر است که میزان استهلاک انرژی نسبی و طول پرش هیدرولیکی نسبی بهترتیب حدود 9درصد و 8/3درصد بیشتر از سنگدانه با قطر 3سانتیمتر است. همچنین نتایج نشان داد که ایجاد بازشدگی و افزایش آن در عرض آبپایه موجب کاهش استهلاک انرژی نسبی میگردد. بهطوریکه استهلاک انرژی نسبی در آبپایه با بازشدگی 30سانتیمتر حدود 7درصد و طول پرش هیدرولیکی نسبی آن حدود 9درصد کمتر از آبپایه بدون بازشدگی بودهاست
|
|
پژوهشگران
|
مهدی ماجدی اصل (نفر اول)، رسول دانشفراز (نفر دوم)، جعفر چابک پور (نفر سوم)، بهنام قربانی (نفر چهارم)
|