عنوان
|
بررسی پدیده هیسترزیس جریان فوق بحرانی در مجاورت سازه های هیدرولیکی
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
انرژی نسبی باقی مانده، بستر زبر، پایه پل، تنگ شدگی، رفتار هیسترتیک جریان، شبیه سازی عددی، عدد فرود
|
چکیده
|
معادلات حاکم بر جریان به دلیل غیرخطی بودن آن ها در اغلب موارد حل دقیق و مشخصی ندارند. یکی از این مسائل که تاکنون زیاد شناخته شده نیست، رفتار هیسترتیک جریان فوق بحرانی است که در مجاورت اکثر سازه های الحاقی نصب-شده در سیستم های آبرسانی تشکیل می گردد. پرش هیدرولیکی پدیده ای است که با قرارگیری سازه های الحاقی مانند پایه پل، تنگ شدگی در مسیر جریان و ... ایجاد شده و انتقال رژیم فوق بحرانی به زیربحرانی میسّر می نماید. پدیده هیسترزیس دارای پیکربندی مشخص و قابل پیش بینی بوده و تشکیل آن وابستگی حالت فعلی جریان به حالت قبلی آن می باشد. لذا بایستی اقداماتی جهت دستیابی به علل وقوع این پدیده بسیار مهم انجام داد. بنابراین در پایان نامه حاضر به بررسی تاثیر رفتار هیسترتیک بر پارامترهای هیدرولیکی و انرژی نسبی باقی مانده برای نخستین بار پرداخته است. در مجموع تعداد 905 آزمایش در شرایط آزمایشگاهی یکسان برای مدل های پایه های پل با هندسه های استوانه ای و دوکی-شکل، تنگ شدگی های ناگهانی و تدریجی و بستر زبر در محدوده دبی ورودی 250 الی 650 لیتر بر دقیقه انجام گرفت. نتایج نشان داد که با تشکیل پدیده هیسترتیک در مقطع کنترل، انرژی نسبی باقی مانده در مدل پایه های پل به میزان متوسط 36/57 درصد، در مدل تنگ شدگی به مقدار متوسط 50/49 درصد و در مدل بستر زبر به میزان 74/58 درصد افزایش می یابد. همچنین تشکیل پدیده هیسترزیس در مدل پایه های پل، تنگ شدگی ها و بستر زبر به ترتیب باعث افزایش عدد فرود پایین دست به میزان 31/72 درصد، 61/75 درصد و 59/68 درصد می شود. هم چنین نتایج شبیه سازی عددی نشان داد که روش های عددی و CFD جوابگوی رفتار هیسترتیک جریان نمی باشد.
|
پژوهشگران
|
سینا صادق فام (استاد مشاور)، رسول دانشفراز (استاد راهنما)، احسان امین وش (دانشجو)
|