مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی تاثیر اسید سالسیلیک و جاسمونیک روی میزان تخم ریزی سن شکارگر Macrolophus pygmaeus Rambur (Hemiptera: Miridae) روی گوجه فرنگی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	اسید سالسیلیک، اسید جاسمونیک، رقم def-1، مقاومت القایی
چکیده	سن Macrolophus pygmaeus Ramburیک حشره گیاهخوار _ گوشتخوار بوده که برای مهار جمعیت آفات مختلف کاربرد دارد، استفاده از شیوه های افزایش کارایی شکارگری از طریق افزایش ویژگی های مثبت گیاه میزبان می تواند روش مؤثری در برنامه های مدیریت تلفیقی آفات باشد. مقاومت القایی در نتیجه گیاه خواری حشرات و یا سایر مواد غیرزنده در گیاه القا می شود که شامل تولید مواد فرار متصاعد شده گیاهی می-باشد که بیوسنتز ترکیبات خاص همانند مواد ضد گیاه خواری و بازدارنده های هضم را افزایش می دهد. این ترکیبات موجب کاهش رشد و نمو، زنده مانی و تولید مثل گیاه خوارها می شوند. القا مقاومت در مقابل یک حشره ممکن است تأثیر مثبت یا منفی روی ترجیح حشرات از گونه های دیگر همانند شکارگرها داشته باشد. اسید جاسمونیک و سالسیلیک از مهمترین مواد مؤثر روی فیتوهورمون های موثر در دفاع القایی می باشند. در مطالعه حاضر تأثیر پاشش اسیدسالسیلیک و جاسمونیک و استفاده از رقم جهش یافته def-1(رقم پایه Castelmart که مسیر تولید اسید جاسمونیک در آن مختل شده است) روی میزان تخم ریزی سن یاد شده در گیاه گوجه فرنگی در شرایط حضور و عدم حضور تخم بید آرد ارزیابی شد. این بررسی در شرایط آزمایشگاهی (دمای 1± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) در دانشگاه آمستردام انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمارهای پاشش آب، پاشش اسید سالسیلیک با غلظت ppm200، پاشش اسید جاسمونیک با غلظت 05/0 میلی مولار، روی رقم Newtonو همچنین رقم Castelmart و رقم جهش یافته def-1 با پاشش آب می باشند، همه تیمارها با حضور چهار جفت سن شکارگر یاد شده (چهار نر و چهار ماده 0 تا 2 روزه بدون سابقه تغذیه حشرات کامل از بید آرد) با چهار تکرار حاوی تخم بید آرد و چهار تکرار از هر تیمار بدون تخم بید آرد انجام گردید. رهاسازی سن ها یک روز بعد از پاشش و حذف شکارگرها هم دو روز بعد از رهاسازی صورت گرفت. در این آزمایش تعداد پوره ظاهر شده در روی هر تیمار شمارش شده و میانگین ها مقایسه شدند. داده ها با نرم افزار SAS (9.1) و فرایند GLMتجزیه گردید. اثر واریته ها و تیمارهای پاششی به ترنیب در سطح 5% و 1% معنی دار بوده و بیشترین تخم ریزی سن روی تیمار رقم def-1 در عدم حضور تخم بید آرد با 28/2±87/15 تخم و کمترین آن روی رقم نیوتن با پاشش اسید سالسیلیک درحضور تخم
پژوهشگران	حمیده سالک ابراهیمی (نفر اول)، غلامحسین قره خانی (نفر دوم)