مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر موقعیت جوانه و تنظیم کننده های رشد برریزافزایی گل محمدی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	تیدیازورون، 6- بنیزیل آمینوپورین، ریشه زایی، نفتالین استیک اسید
چکیده	به منظور بررسی تاثیر موقعیت جوانه و تنظیم کنندهای رشد بر ریزافزایی گل محمدی سه آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول تاثیر موقعیت جوانه (جوانه انتهایی، بالادست، میانی و تحتانی ساقه) و تیمارهای BAP (5/2 و 5 میلیگرم در لیتر) و TDZ (05/0 و 1/0 میلی گرم در لیتر) به همراه 1/0 میلی گرم در لیتر NAA بر باززایی گیاه در محیط کشت MS مطالعه شد. نتایج نشان داد که طول شاخساره و تعداد برگ زیر تاثیر برهمکنش موقعیت جوانه و تنظیم کننده های رشد قرار گرفت. بیشترین طول شاخساره در قسمت بالادست، میانی و تحتانی ساقه در تیمارهای 5/2 و 5 میلی گرم در لیتر BAP + NAA و قسمت بالادست ساقه و جوانه انتهایی در تیمار 05/0 میلی گرم در لیتر تیدیازورون + NAA مشاهده شد. در آزمایش دوم تاثیر غلظت های صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلی گرم در لیتر Kin وBAP بر طول شاخساره و تعداد برگ گیاه ارزیابی شد. بیشترین طول شاخساره در 5/4 میلی گرم در لیترKin و BAP به همراه NAA مشاهده شد. در مرحله ریشهزایی از غلظت های 1/0 ، 2/0 و 2 میلیگرم در لیتر اکسینهایIBA و NAA استفاده شد. بالاترین درصد ریشه زایی و طول ریشه در تیمار 1/0 میلیگرم در لیتر IBA مشاهده شد. در مجموع پاسخ ریزازدیادی به موقعیت های مختلف جوانه متناقض و متفاوت بود، اما تنظیم کنندهای رشد تاثیر مثبتی بر ریزازدیادی گل محمدی داشتند.
پژوهشگران	محمد علی اعظمی (نفر سوم)، محمد باقر حسن پور اقدم (نفر اول)، لمیا وجودی مهربانی (نفر ششم به بعد)، مهرداد صالح زاده (نفر پنجم)، ستار ملکیان (نفر چهارم)، اصغر ابراهیم زاده (نفر دوم)