|
عنوان
|
ارزیابی و پیش بینی تغییرات فضایی و روند رشد شهری با استفاده از سنجش از دور(مطالعه موردی: شهر قروه)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
توسعه شهری، تغییرات کاربری اراضی، سلول های خودکار، شهر قروه
|
|
چکیده
|
مقدمه: رشد جوامع شهری و افزایش جمعیت در طول چند دهه اخیر باعث گسترش بیقاعده شهرها به حالت مجزا با بافت اصلی و توسعه آن به سوی اراضی زراعی و محیط پیرامون خود شده است. این توسعه بدون برنامه موجب تغییرات کاربری اراضی پیرامونی شهر میگردد. هدف: در چند دهه گذشته، شهر قروه با رشد و توسعه شهری و شهرکهای پیرامونی متعددی مواجه بوده که این مسئله، موجب تغییرات کاربری اراضی شهر قروه و نواحی پیرامون آن شده است. هدف این پژوهش بررسی تغییرات کاربری اراضی شهر قروه و ارائه برنامهای برای توسعه آتی شهر میباشد. روش شناسی تحقیق: برای سنجش دقیق پیامدهای پدیده خزش شهری در ناحیه مورد بررسی از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شدد. بدرای ارزیدابی و 2000 و 2018 اسدتفاده ، در سده مطعدع زمدانی 1986 OLI و ETM ،TM پیش بینی روند تغییرات کاربری اراضی، از تصاویر ماهوارهای لندست با سنجنده ENVI به پنج طبطه، اراضی شهری، اراضی آبی، اراضی دیم، پهنه آبی و اراضی بایر در نرم افزار Neural Network گردید. ابتدا تصاویر با استفاده از روش طبطهبندی و سپس صحت سنجی و آشکارسازی تغییرات انجام شد. درنهایت، برای پدیش بیندی تغییدرات کداربری اراضدی شدهر قدروه بدرای سدال 2031 از سلول های خودکار مارکوف استفاده شد. قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی این پژوهش، شهر قروه میباشد. یافتهها: یافتهها حاکی از آن است که در ناحیه قروه بر اثر رشد شهر به شکل گسسته، بیشترین میزان تغییر کاربری زمین در یک دوره 32 ساله یعنی از سال 1984 میلادی تا سال 2018 در اراضی زراعی بوده است. به طوری که ساخت وساز مسکونی، در سال 2018 میلادی نسبت به سال 1984 میلادی به میزان 611 هکتار افزایش یافته است مطایسه آمارهای به دست آمده بیانگر آن است که ساخت وساز مسکونی همچنان روند افزایشی دارد. نتایج: نتایج نشان میدهد که در صورت ادامه روند کنونی تغییرات در سعح اراضی شهری از 927.86 هکتار در سال 2018 به 1139.45 هکتار 2031 خواهد رسید که منجر به تخریب کاربری اراضی کشاورزی پیرامون شهر قروه میگردد.. بنابراین، اگر سیاست گذاری و اقدامات لازم برای جلوگیری از ادامه این روند صورت نگیرد، به دلیل فشار بر منابع، تبدیل و تغییر کاربری اراضی و در نتیجه نابودی زمین های ارزشمند کشاورزی آثار زیان بار زیست محیعی در پی خواهد داشت.
|
|
پژوهشگران
|
ابراهیم سامی (نفر اول)، پوران کرباسی فروش (نفر دوم)، پیمان کریمی سلطانی (نفر سوم)، مهتاب سنگین آبادی (نفر چهارم)
|