عنوان
|
تأثیر کاربرد مایکوریزا و عصاره جلبک دریایی بر برخی صفات مورفو-فیزیولوژیکی و محتوای )Abelmoschus esculentus L.( عناصر نشاء بام
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
عملکرد، فعالیت آنتیاکسیدانی، کودهای زیستی، همزیستی
|
چکیده
|
بامیه از دسته سبزیهای استوایی و محصولی نیمه گرمسیری بوده که بهصورت نشاءکاری پرورش داده میشود. بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی عصاره جلبک ( )SWEو تلقیح قارچ مایکوریزا آرباسکولار ( )AMFبر نشاء بامیه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانهای انجام شد. فاکتور اول شامل AMFدر دو سطح صفر (شاهد) و 5 گرم در کیلوگرم و فاکتور دوم شامل محلولپاشی SWEبا غلظتهای صفر (شاهد)، 2 ،1و 4گرم در لیتر بود. بر پایه نتایج بدست آمده کاربرد تیمارهای SWEو AMFسبب بهبود ویژگیهای مورفولوژیکی شد و حداکثر قطر، وزن تر و خشک ساقه ( 4/22سانتیمتر و بهترتیب 4/65و 1/76گرم) با مصرف 4گرم در لیتر SWEبههمراه AMFحاصل گردید. تیمار SWEدر غلظتهای 2و 4گرم در لیتر بههمراه AMFبا تولید بیشترین میزان کلروفیل aهمراه بود. بیشترین میزان کربوهیدرات در غلظت 4گرم در لیتر SWEبههمراه 2/95( AMFمیلیگرم بر گرم وزن تر) و بیشترین میزان فعالیت آنتیاکسیدانی کل در تیمار 2گرم در لیتر SWEبدون 35/89( AMFدرصد) مشاهده شد. در نشاءهای تیمارشده با 4 SWEگرم در لیتر و ،AMF غلظت پتاسیم و آهن در برگ و ریشه بهترتیب 0/1675 ،66/50 ،53/25و 0/237میلیگرم بر گرم وزن خشک بدست آمد. براساس نتایج این پژوهش محلولپاشی SWEبا غلظت 4گرم در لیتر توأم با کاربرد AMFمیتواند سبب بهبود کیفیت و افزایش رشد نشاء بامیه گردد
|
پژوهشگران
|
رعنا پناهی تجرق (نفر پنجم)، محمد علی اعظمی (نفر چهارم)، فرهاد بهتاش (نفر سوم)، فرزاد رسولی (نفر دوم)، نسیم محمدی (نفر اول)
|