مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی کاربرد برخی عناصر غذایی ماکرو و میکرو بر عملکرد کمی و کیفی آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) تحت شرایط تنش کم آبی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	آنتی اکسیدان، آویشن، تعذیه، تنش غیر زیستی، تیمول و عملکرد اسانس.
چکیده	آویشن باغی (L. Thymus vulgaris) گیاهی گلدار از خانواده Lamiaceae است. این گیاه به عنوان طعم دهنده در آشپزی و داروهای گیاهی مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور بررسی اثر کاربرد برخی عناصر غذایی ماکرو و میکرو بر عملکرد کمی و کیفی آویشن باغی تحت شرایط تنش کم آبی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در زمان بر مبنای طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1400 در مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه انجام شد. فاکتور اصلی شامل دو سطح آبیاری ( یک هفته در میان و دو هفته در میان) و فاکتور فرعی شامل عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، آهن و روی بود. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد اسانس (79/2 گرم در متر بع) با کاربرد روی در برداشت دوم در آبیاری یک هفته در میان به دست آمد که تفاوت معنی داری با کاربرد آهن در برداشت دوم و آبیاری دو هفته در میان نداشت. بیشترین محتوای کلروفیل a و کل و غلظت نیتروژن با کاربرد روی در برداشت دوم تحت شرایط آبیاری یک هفته در میان به دست آمد. بیشترین درصد اسانس (06/1 درصد) در شرایط آبیاری دو هفته در میان و با کاربرد آهن در برداشت دوم به دست آمد. بیشترین محتوای کارتنوئید و پرولین در آبیاری دو هفته در میان و برداشت دوم به ترتیب با کاربرد روی و آهن به دست آمد. بیشترین محتوای کلروفیل b با کاربرد آهن و روی در برداشت اول با آبیاری یک هفته در میان ثبت شد. بیشترین محتوای آنتی اکسیدان و کربوهیدرات در گیاهان تحت آبیاری یک هفته درمیان با کاربرد فسفر در برداشت دوم مشاهد شد. بیشترین درصد فسفر و پتاسیم به ترتیب با کاربرد آهن در برداشت اول و کاربرد پتاسیم در برداشت دوم به دست آمد. همچنین بیشترین درصد فسفر در آبیاری (یک هفته در میان) در برداشت اول و دوم به دست آمد. غلظت پتاسیم در آبیاری یک هفته در میان و کاربرد پتاسیم بیشترین مقدار را نشان داد. محتوای پروتئین با کاربرد پتاسیم و فسفر نسبت به سایر تیمارهای بشترین مقدار را نشان داد. به طور کلی از نتایج این پژوهش استباط می شود که کاربرد عناصر غذایی ماکرو و میکرو از جمله روی و آهن در شرایط کم آبی می تواند بر بهبود کمیت و کیفیت محصول آویشن باغی تأثیر مثبت داشته باشد.
پژوهشگران	یوسف نصیری (استاد راهنما)، اسماعیل رضایی چیانه (استاد راهنما)، امیر رحیمی (استاد مشاور)، سحر قاضی لو (دانشجو)