|
عنوان
|
ساختار خودهمانند قرص برافزایشی اطراف سیاه چاله ها
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ساختار خود مشابه، دیسک برافزایشی، سیاهچاله ها
|
|
چکیده
|
دیسک برافزایشی در اطراف برخی اجرام مانند سیاه چاله ها به وجود می آید قرص های برافزایش کهکشان ها و اختروش ها عمدتاً در کهکشان های پرجرم دیده می شوند. تحول یک قرص برافزایشی در یک ستاره دوتایی، یک پیش ستاره در اطراف سیاهچاله رخ می دهد. ساختار این تحول همیشه دیسکی شکل نیست، گاهی اوقات ممکن است نیمه کروی باشد. بیشتر پیش ستاره ها دارای یک قرص برافزایشی هستند، این را تلسکوپ فضایی هابل با رصد سحابی شکارچی نشان می دهد. ابتدا توده ای از گازها در یک ناحیه متراکم می شود، سپس در اثر گرانش ایجاد شده، این گاز در خود فرو می ریزد. پس از یک دگرگونی خاص، یک ستاره جوان در مرکز این رویداد متولد می شود و دیسک اطراف آن به مرور زمان روی پوست مرکزی می افتد. گاهی ممکن است دیسک خورده شود و تبدیل به سیاره شود. بنابراین تولد سیارات می تواند تاثیر زیادی از تحول برافزایشی را بپذیرد و حتی می تواند در رصد سیارات فراخورشیدی به ما کمک زیادی کند. نتایج مورد انتظار ما، اول از همه، به دست آوردن تحول سرعت شعاعی یک قرص برافزایش، سپس پارامترهایی مانند جهت خود قرص برافزایش (داخل یا خارج از دیسک)، چگالی مواد دیسک، تحول سرعت جانبی دیسک یافته های اخیر نشان می دهد که پیش ستاره های عظیم می توانند در قرص های برافزایشی اطراف سیاه چاله شکل بگیرند. از مطالعه قرص های پیش ستاره ای، نتیجه می گیریم که شبیه سازی های عددی مستقیم چنین سیستم هایی ثابت کرده اند که تحول نهایی قرص برافزایشی خود گرانشی به شدت به سرعت خنک شدن دیسک بستگی دارد. وابسته است. ما وابستگی شعاعی متغیرهای سیستم را با استفاده از روش خود مشابه به دست آوردیم. وابستگی شعاعی نسبت به سرعت نشان می دهد که سرعت های شعاعی و جانبی شبه کپلری هستند. تاثیر افزایش میدان مغناطیسی بر چگالی سطح بیشتر در نواحی بیرونی دیده می شود.
|
|
پژوهشگران
|
محمود قلی پور (استاد راهنما)، امیر عباس اسلامی شفیق (استاد مشاور)، زانیار ابراهیمی (داور)
|