عنوان
|
کاربرد نانوذرات ZnO تعبیهشده در هیدروژلهای کیتوسان برای بهبود تصفیه فتوکاتالیستی پساب
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
تصفیه فتوکاتالیستی, آلودگی های آب, نانوذرات اکسید روی, دوپینگ, هیدروژل کیتوسان, بهبود عملکرد,
|
چکیده
|
آلودگی آب ناشی از مواد شیمیایی مقاوم مانند رنگها، آنتیبیوتیکها و آفتکشها یکی از چالشهای جدی زیستمحیطی در سراسر جهان است. روشهای تصفیه سنتی غالباً به دلیل ناکارآمدی در حذف کامل این آلایندهها، با محدودیتهای بسیاری مواجه هستند. در این میان، فوتوکاتالیستها بهعنوان یکی از راهکارهای نوآورانه و کارآمد برای تخریب آلایندههای آلی و مقاوم، توجه زیادی را به خود جلب کردهاند. از میان فوتوکاتالیستهای مختلف، اکسید روی (ZnO) و دیاکسید تیتانیوم (TiO₂) به دلیل خواص برجسته نوری، شیمیایی و کاتالیستی خود، بیشترین کاربرد را دارند. بااینحال، ZnO با محدودیتهایی مانند بازده پایین جذب نور مرئی، بازترکیب سریع جفت الکترون-حفره و پایداری ضعیف روبهرو است. این پژوهش به بررسی روشهای مختلف سنتز و دوپینگ ZnO پرداخته تا عملکرد فوتوکاتالیستی آن بهبود یافته و حساسیت آن به نور مرئی افزایش یابد. در ادامه، استفاده از هیدروژلهای مبتنی بر کیتوسان بهعنوان بستری نوآورانه و زیستسازگار برای رفع این محدودیتها پیشنهاد شده است. این هیدروژلها، با ویژگیهایی نظیر ظرفیت بالای جذب آلایندهها، زیستسازگاری و بهبود پایداری، تأثیر قابلتوجهی بر کارایی ZnO دارند. نتایج نشان میدهد که ترکیب ZnO با هیدروژلهای کیتوسان میتواند به کاهش آلودگیهای زیستمحیطی و تصفیه مؤثر آب منجر شود و راهکاری پایدار و عملی برای تصفیه آب صنعتی و شهری ارائه دهد.
|
پژوهشگران
|
الهام خلج کریمی (نفر اول)، عهدیه امجدی (نفر دوم)
|