عنوان	مسیریابی و تشخیص موقعیت نانوروبات ها در بدن انسان به کمک الگوریتم های یادگیری ماشین و داده های سنسور
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	نانوروبات، شبکه نانو، یادگیری ماشین، مسیریابی و تشخیص موقعیت
چکیده	نانوروبات‌ها یا دستگاه‌های نانو با قابلیت ارتباط بی‌سیم بر پایه تراهرتز، قابلیتی برای موقعیت‌یابی هدایت شده در رگ‌های خون انسان فراهم می‌کنند. چنین موقعیت‌یابی‌ای امکان تشخیص مکان رخدادهای مشکوک (مانند سلول‌های سرطانی، ویروس ها و عفونت) را به همراه خود رخدادها فراهم می‌کند و این امکانات در پزشکی برای تشخیص زودهنگام و درمان دقیق بیماری و کاهش هزینه و جلوگیری از روش‌های تهاجمی به بدن مفید می‌باشد. موقعیت‌یابی هدایت شده هنوز در مرحله ابتدایی است و تنها تعداد کمی از پژوهش‌ها به حل این مشکل پرداخته‌اند. به عنوان یک تلاش برای حل این مسئله، ما با ملاحظه ویژگی‌های محیطی و داده‌های سنسورهای مختلف، روشی مبتنی برای الگوریتم‌های یادگیری ماشین LSTM و ترنسفورمرز برای مکان‌یابی پیشنهاد می نماییم. با این کار می توان موقعیت رخداد های ثبت شده توسط نانوروبات ها مثل مشاهده توده سرطانی را تخمین زده و به درمان مستقیم زود هنگام آن ها پرداخت که شانس افزایش طول عمر بیماران را بسیار افزایش می دهد. نتایج مدل های بررسی شده دقت مکان یابی در حدود 95 درصد برای LSTM و 96 درصد برای ترنسفورمرز را نشان می دهد که دقت قابل قبولی می باشد.
پژوهشگران	رضوان غفارزاده درخشان (همکار)، مسعود اصغری (نفر اول)