|
عنوان
|
مقایسه سبک های دلبستگی در کودکان با و بدون ناتوانی یادگیری
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژهها
|
کلید واژه ها: سبک های دلبستگی، ناتوانی یادگیری.
|
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف مقایسۀ سبک های دلبستگی در کودکان با و بدون ناتوانی یادگیری انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان (دختر و پسر) مبتلا به ناتوانی یادگیری و کلیه کودکان بدون ناتوانی یادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 99-98 بود. نمونه پژوهش شامل 72 کودک دختر و پسر 7 تا 12 ساله (36 کودک با ناتوانی یادگیری و 36 کودک بدون ناتوانی یادگیری) بودند که کودکان با ناتوانی یادگیری با روش نمونه گیری در دسترس و کودکان عادی به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و با گروه کودکان با ناتوان یادگیری همتا شدند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید (1990) جمع آوری شد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS-19 با روش تحلیل وارایانس چندمتغیره (مانوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل ها نشان داد که بین کودکان با و بدون ناتوانی یادگیری در متغیر های سبک های دلبستگی (ایمن، اجتنابی و دوسوگرا) تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p) و میانگین نمرات سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا در کودکان کودکان با ناتوانی یادگیری بالاتر از کودکان بدون ناتوانی یادگیری بود. اما میانگین نمرۀ سبک دلبستگی ایمن در کودکان بدون ناتوانی یادگیری بالاتر از کودکان بدون ناتوانی یادگیری بود. این نتایج ضرورت توجه بیشتر به مشکلات روان شناختی کودکان با ناتوانی یادگیری را مطرح می کند؛ به گونه ای که باید راهکار مناسبی برای کاهش سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا برای این کودکان در نظر گرفته شود.
|
|
پژوهشگران
|
زهره هاشمی (نفر اول)، تقی شاهجویی (نفر دوم)
|