مشخصات پژوهش

عنوان	بهبود کمی و کیفی علوفه در کشت مخلوط ذرت-لگوم با کاربرد کود زیستی نیتروکسین در کشت دوم
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	انرژی ویژه شیردهی، پروتئین خام، کشاورزی پایدار، کود بیولوژیک، ماده خشک قابل هضم.
چکیده	به منظور بررسی کمیت و کیفیت علوفه در چندکشتی ذرت (Zea mays L.) با ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa)، شبدر (Trifolium alexanderinum L.)، اسپرس (Onobrychis vicifolia) و خلر (Lathyrus sativus)، آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 14 تیمار و سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال زراعی 1394 اجرا گردید. تیمارها شامل کشت های خالص ذرت هیبرید 704، ماشک گل خوشه ای، خلر، اسپرس، شبدر برسیم و کشت مخلوط ذرت با هر یک از لگوم ها در حالت تلقیح و عدم تلقیح با کود بیولوژیک نیتروکسین بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد کل علوفه خشک به تیمار ذرت تلقیح شده با نیتروکسین+ ماشک و کمترین میزان آن نیز به کشت خالص اسپرس تعلق داشت. همچنین، بیشترین میزان پروتئین خام (5/277 گرم در کیلوگرم ماده خشک) به تیمار کشت خالص ماشک و کمترین میزان آن (60/60 گرم در کیلوگرم ماده خشک) به ذرت خالص بدون تلقیح مربوط بود. علاوه بر این بیشترین میزان دیواره سلولی (NDF) و دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF) به کشت خالص ذرت (عدم تلقیح) و کمترین میزان آنها در کشت خالص ماشک و کشت مخلوط ذرت تلقیح شده با نیتروکسین+ ماشک مشاهده شد. بیشترین مقادیر ماده خشک مصرفی (DMI)، ماده خشک قابل هضم (DDM)، ارزش نسبی تغذیه ای (RFV)، انرژی ویژه شیردهی (NEL) و کل مواد مغذی قابل هضم (TDN) در کشت خالص ماشک گل خوشه ای بدست آمد. همچنین در بین تیمارهای مخلوط بیشترین مقادیر پروتئین خام، خاکستر، DMI، DDM، RFV و NEL در ذرت تلقیح شده با نیتروکسین+ ماشک بدست آمد. بطور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اثر ماشک گل خوشه ای در کشت مخلوط با ذرت بر عملکرد کمی و کیفی علوفه تولید شده بیشتر از سایر لگوم ها بود.
پژوهشگران	عبدالله جوانمرد (نفر اول)، مصطفی امانی ماچیانی (نفر دوم)، فرزاد رسولی (نفر سوم)