عنوان
|
مقایسه کاربرد پیش و پس از برداشت اسید سالیسیلیک در روند پیری گل لیلیوم عید پاک رقم Tresor
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
پایداری غشا یاخته، ظرفیت پاداکسندگی، عمر گلدانی و نمو گل، Lilium longiflorum
|
چکیده
|
ازآنجایی که کیفیت و طول عمر گل های شاخه بریده به میزان زیادی تحت تأثیر عامل های پیش و پس از برداشت قرار می گیرد، لذا تلاش های بسیاری برای افزایش کیفیت و عمر ماندگاری آن ها با استفاده از روش ها و ترکیب های مختلف صورت گرفته است. در این پژوهش، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح کامل تصادفی برای بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک در مرحلۀ پیش و پس از برداشت با سه تکرار بر عمر ماندگاری لیلیوم انجام شد. غلظت های 0، 50، 100 و 200 میکرومولار اسید سالیسیلیک روی بوته های گل محلول پاشی شد و پس از برداشت، گل های شاخه بریده در محلول هایی با همان غلظت ها قرار گرفتند. نتایج، نشان دهندۀ تأثیر مثبت اسید سالیسیلیک بر افزایش شمار غنچه و نیز تأخیر در کاهش فعالیت آنزیم های پاداکسنده (آنتی اکسیدان) بود و روند کاهش نسبت به شاهد با سرعت کمتری به پیش رفت. تیمار اسید سالیسیلیک تأثیر معنی داری در میزان پروتئین های کل در پنج مرحلۀ رشد و نموی نداشت و میزان پراکسید هیدروژن نیز در گلبرگ-ها یک روند افزایشی همراه با یک آهنگ ثابت داشت که نسبت به شاهد کمتر بود. کاربرد پیش و پس از برداشت اسید سالیسیلیک در غلظت-های 50 و 100 میکرومولار با افزایش ظرفیت پاداکسندگی یاخته ها و همچنین به وسیلۀ تنظیم توازن آب در گیاه، سبب افزایش عمر ماندگاری گل های شاخه بریدۀ لیلیوم نسبت به شاهد شد. با توجه به گسترش استفاده از ترکیب های شیمیایی زیانبار در محلول نگهداری گل های شاخه بریده، ترکیب مورد بررسی قابلیت زیادی برای استفاده در گلخانه های پرورش و تولید سوسن عید پاک، گل فروشی ها و خانه دارد.
|
پژوهشگران
|
حنیفه سید حاجی زاده (نفر اول)
|