عنوان
|
بررسی عملکرد علوفه و جذب عناصر غذایی در کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare) و خلر (Lathyrus sativus) تحت تأثیر همزیستی با قارچ Glomus intraradicies
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
الگوی کشت، پایدار، فسفر، کشاورزی کود زیستی، نیتروژن
|
چکیده
|
به منظور بررسی عملکرد علوفه و میزان جذب برخی عناصرغذایی در کشت مخلوط جو (.L vulgare Hordeum -(خلر ( sativus Lathyrus .L با کاربرد قارچ Glomus intraradicies ،آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال 1396 اجرا شد. فاکتور اول شامل الگوهای مختلف کشت (کشت خالص جو، کشت خالص خلر، 75 درصـد خلـر + 25درصد جو، 50 درصد خلر+ 50 درصد جو، 25 درصد خلر+ 75 درصد جو) و فاکتور دوم شامل تلقیح و عدم تلقیح بـا قـارچ intraradices Glomus بودند. تراکم بهینه برای جو و خلر به ترتیب 300 و 250 بوته در مترمربع در نظر گرفته شد. در مرحله برداشت، عملکرد علوفه هر یک از گیاهان، عملکرد علوفه کل و میزان عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، منگنز، منیزیم و کلسیم علوفه اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد بیشترین عملکرد علوفه خشک جو (483/3 گرم در مترمربع) به کشت خالص جو همزیست شده با قارچ میکوریزا تعلق داشت که نسبت به کشت خالص جو تلقیح نشـده 47/48 درصد افزایش نشان داد. همچنین بیشترین عملکرد علوفه خلر در کشت های خالص خلر تلقیح شده (637/5 گرم در مترمربـع ) و تلقـیح نشـده(629/2 گرم در مترمربع) حاصل شد و بعد از آن الگوی تلقیح شده 75 درصد خلر+ 25 درصد جو (508/4 گرم در مترمربع) واقع شد. بیشترین و کمترین میزان عناصر ماکرو و میکرو به ترتیب در کشت خالص خلر با کاربرد قارچ میکوریزا و کشت خالص جو تلقیح نشده با قارچ میکوریزا به دست آمد. همچنین در بین الگوهای مختلف کشت مخلوط، بیشترین میزان جذب عناصر غذایی به تیمار 75 درصد خلر+ 25 درصد جو تلقیح شده با قارچ میکوریزا مربـوط بود. به طوریکه، میزان جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، منگنز، منیزیم و کلسیم در 75 درصد خلر+ 25 درصـد جـو با کاربرد قارچ نسبت به کشت خالص جو تلقیح نشده به ترتیب 241/61، 193.90، 132.48، 126.47، 99.25، 128.27، 292.52 و 250.99 درصد بیشتر بود. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده، کشت مخلوط 75 درصد خلر+ 25 درصد جو تلقیح شده با قارچ میکوریزا منجر به بهبود جذب عناصر غـذایی و افزایش کیفیت علوفه حاصل نسبت به کشت خالص جو گردید.
|
پژوهشگران
|
محمد حقانی نیا (نفر اول)، عبدالله جوانمرد (نفر دوم)، سارا ملاعلی عباسیان (نفر سوم)
|